مولانا ..مهدی جان...
...
دلتنگ مولای غریبی؟
دلت هوای یارصحرانشین دارد؟
هوای روی ماه مهدی فاطمه کرده ای؟...
"الق عصاک..!"
"فاخلع نعلیک..!"
تعلقات پوچ درونت را؛
دوربریز..!
"بت"نفس رابشکن..!
"مجرد "شو..
ازهرچه غیرخداست...
تسلیم محض که شدی؛
قلبت ،
فارغ ازغیر یار که شد؛
..برو..
بروبه کوی طور..
به محضرجانان...
"اقبل..."
وقتی رو به آستان مولایی؛
نگران عقب گرد نباش؛
نگران غربت نباش..
"ولا تخف..!"
درجمع خوبان که باشی؛
تنها وحیران نمی مانی؛
آسیب نخواهی دبد..
"انک من الامنین.."
وآنگاه..
وآنگاه، درمی یابی که؛
یار دور نیست..
همینجاست..
درخانه ی قلب خودت..
درمسجدالحرام دلت...
"اسلک یدک
فی "جیبک"..."
درمی یابی که؛
یارنزدیکتر ازمن به من است..
ای دریغا..!
که.."من "..
..ازوی دورم...
...
مولانا ...مهــــــــــــــدی جان..
دلم هوای توکرده..
بیا..توچاره بکن...