احمد بن اسحق اشعرى مىگوید: خدمت امام عسگرى(علیهالسلام) شرفیاب شدم. مىخواستم از جانشینش بپرسم پیش از آن كه سخن بگویم. امام فرمود: اى احمد! خداوند زمین را - از روزگارى كه آدم را آفرید تا روز رستاخیز - از حجت و راهنماى الهى، خالى نگذارده و نخواهد گذاشت .
پرسیدم: اى فرزند رسول خدا! امام پس از شما كیست؟
من، بقیه الله و انتقام گیرنده از ظالمان هستم
حضرت بى درنگ از جا برخاست و به داخل خانه رفت و پس از لحظهاى، در حالى كه كودك سه سالهاى را به دوش داشت، بیرون آمد. آنگاه فرمود: اى احمد! به خاطر آن كه پیش خدا و ما گرامى هستى، فرزندم را به تو نمایاندم . نام و كنیه او، نام و كنیه پیامبر است و اوست كه زمین را از عدل و داد پر خواهد كرد، پس از آن كه از ظلم و جور پر شده باشد.
در این هنگام احمد بن اسحق نشانهاى از امام خواست تا قلبش اطمینان بیشترى پیدا كند.
كودك سه ساله به عربى فصیح گفت: من، بقیه الله و انتقام گیرنده از ظالمان هستم ...
برگرفته از کتاب جهانگشاى عادل، سید جمال الدین دین پرور