مرحوم آیة الله سید محمد باقر مجتهد سیستانی، پدر آیة الله العظمی حاج سید علی سیستانی (دامت برکاته) در مشهد مقدس، برای آن که به محضر امام زمان (عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا را چهل جمعه، هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز میکند.
ایشان میفرمود: «در یکی از جمعههای آخر،ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانهای نزدیک به آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم میتابید. حال عجیبی به من دست داد و از جای برخاستم و به دنبال آن نور، به در آن خانه رفتم. خانه کوچک و فقیرانهای بود که از درون آن، نور عجیبی میتابید. در زدم.
وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم که حضرت ولی عصر امام زمان علیه السلام، در یکی از اتاقهای آن خانه، تشریف دارند و در آن اتاق، جنازهای را مشاهده کردم که پارچهای سفید روی آن کشیده بودند.
وقتی که من وارد شدم و اشکریزان سلام کردم، امام زمان (عج) فرمودند:
«چرا این گونه به دنبال من میگردی و این رنجها را متحمل میشوی؟ مثل این باشید (اشاره به آن جنازه کردند) تا من به دنبال شما بیایم.»
بعد فرمود: «این، بانویی است که در دوره بی‌‌حجابی (دوران رضاخان پهلوی) هفت سال از خانه بیرون نیامد تا مبادا نامحرم او را ببیند.»
شیفتگان حضرت مهدی (عج)، ج ۳، ص ۱۵۸
عنایات حضرت مهدی (عج)، ص ۳۶۱ - ۳۷۰
ا