قالب وبلاگ

وقتی تو را ندارم، بهتر که جان سپارم
این زندگی تباهی، این عمر، انتحار (1) است

آنکو قرار دارد، کی عشق یار دارد؟
عاشق بسان طوفان، پیوسته بی قرار است

ای یاس باغ نرگس! باز آ که می‌کنم حس
بی روی تو زمانه پاییز بی بهار است

بی جلوۀ تو عالم تاریکتر ز گور است
وین مهر عالم افروز، شمع سر مزار است

عیسی که از نبوت بر خویشتن نبالد
آرد نماز با تو، این اوج افتخار است

ما دور کعبه گشتیم با اشک خود نوشتیم
ای زائرین کعبه! کعبه جمال یار است

از هجر یار گفتیم، از انتظار گفتیم
کو مرد انتظاری؟ «یابن‌الحسن» شعار است

گیرم تو غمگساری در بین ما نداری
ای نور دیده! ما را، کی جز تو غمگسار است؟

میثم به دعوی عشق، مگشای لب که عاشق
یا زیر تیغ قاتل، یا بر فراز دار است

 

پی‌نوشت:
1. انتحار یعنی خودکشی.

استاد غلامرضا سازگار