یا صاحب الزمان
سالهاست... که شما...همان تنهاترین سفیدپوش سرزمین ابراهیمی.... ❣سلام ... حجتان مقبول..؛ آرام دل بی قرار ما ❄ عید شده...
و چشمانمان دوباره بغض آلود است...
تنهایی شما....یک طرف
و زمین گیری ما، از سوی دیگر... راه پروازمان را، مسدود کرده است... که قربان هم با همه عظمتش، قربانی کردن نفس مان را، به ما نیاموخته است! ❣پرواز...بدون شما...آرزويي محال است!
شمایی؛ که ماجرای سربریدن همه زنجیرهای زمین را...خوب میدانی.
شمایی که راه سبک شدن بالهایمان را، در سینه ات، جای داده ای... و ما بدون شما... نه سربریدن تعلقاتمان را آموخته ايم...
و نه رها شدن از زمین، برای پروازهاي بلند را تجربه کرده ايم.... ❄ ساده بگویم یوسف؛
زمین... با همه عظمتش، بدونو شما... گودالي تنگ و تاریک است... و ما خسته تر از همیشه... فقط برای ملاقات هیبت حیدریتان، لحظه شماری می کنیم... ❣حج تان مقبول ؛ تنها ذخیره زمین!
یک نخ از جامه احرامت... جان غبار گرفته ما را، آرام می کند.... ❣غریب ترین حاجی هر ساله ؛
کاش بیاموزیم ... پیش پایتان.. همه زنجیرهای وجودمان را،
سر ببریم... تا بیابیم.. آنچه را که قرنهاست در حسرتش، زمین گیر شده ايم!
اللهم عجل لولیک الفرج