بِسمِ اللّه ‏ِالرَّحمنِ الرَّحيمِ اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‏وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه محفوظ و متعلق به مدیر آن می باشد و کپی برداری از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز است...
درباره ما
هزاران درود بر مهدی، هزاران درود بر امام المتقین، هزاران درود بر جاری کننده عدل در جهان، هزاران درود بر آبادگر بزرگ عالم، هزاران درود بر فرزند رسول خدا، هزاران درود بر فرزند امیر المومنین، هزاران درود بر فرزند زهرای مرضیه، هزاران درود بر دوای درد شیعیان، درود الهی بر وجود پاک و مقدس بقیه الله العظم مهـــــــــــــدی فاطمه
نویسنده
آماروبلاگ
» کل بازدید : 901686
» تعداد کل پست ها : 2815
» آخرین بروز رسانی : یک شنبه 4 شهریور 1397 
تعداد نظرات : 109 عدد
تاریخ ایجاد وبلاگ : دوشنبه 21 مرداد 1392  عدد
دیگر امکانات
صلوات شمار مهدوی


لوگوی دوستان

کجایید ای شهیدان خدایی

معبر شهدا2

نظرسنجی
وبلاگ مهـــــــــــــدی فاطمه را چطور ارزیابی میکنید؟

موضوعات مطالب
آرشیو مطالب
پیوندهای وبگاه
نوای مهدوی

امارگیر وبلاگ
مترجم وبلاگ

فراق یار



اتصاف امام(عج) به غائب برای محرومیت جامعه از درک ایشان است
+ نویسنده مهـــــــــــــدی فاطمه در یک شنبه 18 مهر 1395  3:08 PM | نظرات(0)
خبرگزاری شبستان: نام مقدس ولی عصر علیه السلام همواره با مفاهیمی چون غیبت و انتظار ملازم است. هرگاه از این مفاهیم مطالب صحیح برداشت شود، منشأ پویایی و حرکت جامعه اسلامی می گردد، و گرنه به توقف، جمود (و حتی در برخی اندیشه ها) تعطیلی دستورهای اکید قرآن و عترت(ع) می انجامد. 
 
همین امر موجب می شود تا آنان که در طریق وصول به معرفت حیات بخش امام عصر(عج) عزمی راسخ و همتی بلند دارند با گسترش افق اندیشه به فهمی دقیق تر از مفاهیم ارزنده ای چون انتظار دست یابند و آن گاه نه تنها خویشتن بلکه جامعه را نیز به جاده صلاح و فلاح که مشارالیه سرانگشت مبارک امام(عج) هدایت است، رهنمون گردند.

 

«غیبت» نیز از جمله مفاهیمی است که با ادراک صحیح آن می توان اندیشه انتظار را بارور ساخت و زیر سایه چنین باوری به حیات معقول رسید. غیبت دو قسم است: مطلق و نسبی. غیبت مطلق آن است که در همه مقاطع وجودی و برای همگان پوشیده است؛ همچون ذات اقدس خداوندی که معرفت کنه ذاتش مقدور هیچ کس نیست و نسبت به همگان غیب است، گرچه هماره برای خود مشهود است، از این جهت وجود غیب مطلق به معنایی که برای خود آن شیء نیز غیب باشد، ممتنع خواهد بود، زیرا چنین چیزی جز معدوم محض نیست و معدوم محض، چیزی نیست تا معلوم باشد، خواه برای خود یا غیر خود.

 

غیب نسبی آن است که در برخی مقاطع وجودی یا برای بعضی غیب است؛ همچون قیامت و فرشتگان که برای بسیاری غیب هستند؛ اما عده ای از انسان های پاک، قیامت را در دنیا شهود می کنند و برخی اولیای الیه با تمثل فرشتگان روبه رو می شوند: «فتمثّل لها بشراً سوّیاً» (سوره مبارکه مریم، آیه 17) اخبار گذشتگان نیز نسبت به انسان های امروز از مصادیق غیب است «ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ» (سوره مبارکه آل عمران، آیه 44)

 

در برابر غیب مطلق و نسبی، شهادت مطلق و نسبی نیز هست: شهادت مطلق مانند اصول واقعیت است که نسبت به هیچ موجودی پوشیده نیست. ولی موجودات محسوس مادی هرچند در نشئه شهادت قرار گرفته اند چون بعضی از موجودات این نشئه از برخی دیگر غایب هستند، همه شهادت های عالم محسوس دارای غیب نسبی اند.

 

تقسیم موجود به غیبت و شهادت، به لحاظ اصل ذات شیء نیست بلکه به لحاظ معرفت آن است و به دیگر سخن نظیر تقسیم موجود به واجب و ممکن نیست که تقسیم امری عینی است، بلکه تقسیم معرفتی است.

 

بر این اساس، وصف شیء به غائب، وصف به حال متعلق موصوف است؛ یعنی به اعتبار نسبت آن شیء با غیر خودش به غائب وصف می شود، وگرنه هر شیء برای خویش حاضر و مشهود است و هرگز چیزی در گستره هستی اش، از خویش غائب نخواهد بود.

 

آنچه می تواند حقیقت این مشهود همگانی و علم عمومی را روشن نماید آیات متعدد قران حکیم است که هر موجودی را مسبوح، حامد، خاضع، منقاد و ساجد نسبت به خداوند سبحان می داند، زیرا همه این اوصاف در پرتو معرفت حاصل می شود. دلیلی بر حمل آیات اشاره شده بر مجاز نیست.

 

گذشته از آن که نظر نهایی حکمت متعالیه بر مساوقت علم با وجود است، هر چند مباحث میانی آن علم را مختص موجود مجرد می داند.

 

با این بیان روشن می شود که اتصاف وجود امام عصر عجل الله تعالی فرجه به وصف غائب، به لحاظ محرومیت جامعه از ادراک وجود مبارک اوست، پس باید گفت مردم از محض ایشان غائب اند نه آن حضرت(عج)، زیرا آن حضرت(عج) ولی خدا و شاهد بر خلق است و هرگز از خود و غیر خود غائب نبوده و نیست .             

 

 

برگرفته از «امام مهدی علیه السلام موجود موعود» نوشته آیت الله جوادی آملی