قالب وبلاگ

اگر او در زمانه غیبت و غربت، دستان پر مهر و آغوش گرمش همچون پدری دلسوز، برای همگان گسترده است، در هنگامه ظهور که اسباب و ابزار در اختیارش قرار خواهد گرفت، وسعت رحمتش چقدر خواهد بود؟
خداوند متعال در تعظیم مقام حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه واله، فرمود: "لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ" ؛3 «قطعا براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نیکوست» و همگان را به پیروی از پیامبر اکرم صلی الله علیه واله فراخواند. یک جلوه ی آن، پیروی از صفت مهربانی و رأفت پیامبر عظیم الشأن است. فرزندان معصوم و امامان پس از وی، سزاوارترین افراد به تأسی به این ویژگی رسول الله صلی الله علیه واله، بودند؛ از این جهت، حضرت مهدی علیه السلام، نیز بهترین نمونه کسانی است که به صورت کامل در این خصلت به حضرتش اقتدا نموده اند؛ به گونه ای که خود، مظهر صفت «رحمة للعالمین» گشته و گستره ی رحمت وی در عصر غیبت و به ویژه در زمانه ظهور، جهان شمول خواهد بود، چنانکه در زیارت آل یاسین، خطاب به ایشان می خوانیم: «السلام علیک ایها... الرّحمةُ الواسعة».4
آن وجود آسمانی و مقدس، تمام تلاش خویش را برای گسترش رحمت و مهربانی در سراسر دنیا، به کار برد؛ و اگرچه دشمنی و کینه توزی های دشمنان و جهل مردمان، مانع از تحقق جهانی آن شد، ولی این مأموریت بر زمین نماند. ائمه معصوم علیهم السلام، نیز یکی پس از دیگری، در این جهت سعی و کوشش بی نظیری نمودند و البته اشاعه کامل آن توسط فرزند امام حسن عسکری علیه السلام، حضرت مهدی علیه السلام بشارت داده شده است: «اُکمِل ذلک بِابْنِه م ح م د رحمةً لِلعالمَین».2
حضرت محمد صلی الله علیه واله ، نیز تمام مأموریتش را بر پایه رحمت فراگیر بر تمام عالمیان قرار داد و مهر و قهر او در تمام مدت پیامبریش، جلوه هایی از نگاه رحیمانه ی او بر انسان بود.
در آن هنگام که خداوند رحیم، بهترین انسان تمام تاریخ را به رسالت مبعوث نمود، فلسفه رسالتش را اینگونه تبیین فرمود که: " وَما اَرْسَلْناکَ اِلّا رَحْمَةً لِلعالَمینَ "؛1 «و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم.»امام غائب از نظر، کسی است که همچون رسول الله صلی الله علیه واله، عمل خواهد نمود و با خُلق و خوی محمدی، چنان با جهانیان برخورد می کند که به فرمایش حضرت رسول صلی الله علیه واله ، «مردم مثل زنبور هایی که پیرامون امیر خود هستند گردا گرد او خواهند بود»5 و این شتاب مردم به سوی آن امام همام، خود، دلیل وسعت مهربانی وی است. چنانکه در وصف او آمده: «المهدیّ جوادّ بالمالِ، رحیمّ بِالمساکِین».6
در قسمتی از بیان نورانی امام رضا علیه السلام که دربارة ویژگی های ممتاز امامان معصوم صادر شده چنین سخن رفته است که: «امام، ابری است بارنده؛ بارانی است سرشار؛ آفتابی است فروزان و آسمانی است سایه بخش. او زمینی گسترده، چشمه و برکه ای جوشنده و باغی پر محصول است. امام، انیس، همراه، پدری مهربان، برادری دلسوز و همچون مادری است خوش سلوک با فرزند کوچکش؛ که در پیشامدهای بد، پناهگاه بندگان خواهد بود».7
این بشارتها، نویدی است بر آنکه در روزی ـ که آن روز، دیر نباشد ـ فرزند رسول اکرم صلی الله علیه واله، که هم نام اوست، وصف «رحمةللعالمین» وی را به تمام و کمال، بر سراسر جهان، گسترده خواهد کرد و عطر دل انگیز رحمت محمدی را به شامه همه عالمیان خواهد رساند.
 

1. انبیا/ 107.
2 . کافی، ج1، ص527.
3 . احزاب/21.
4 . بحار الانوار، ج53، ص171.
5 . العدد القویة، ص90.
6 . بشارة المصطفی، ص207.
7 . کافی، ج2، ص123.