شواهد و قرائن مختلف حاکی از آن است که جامعه شیعه پیش از ظهور جامعه ای فعال و پیشرو خواهد بود و تکیه گاه مطمئنی برای انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) به شمار خواهد رفت. این یک مساله طبیعی و ضروری است اما یک مشکل و بحران اساسی در اینجا وجود دارد و آن هم وجود ضعف و فتور در صف شیعیان و اختلاف و چندگانگی عجیب بین آنهاست. این اختلاف و تشتت طوری خواهد بود که منجر به ضعف و سستی و شکاف بین شیعیان شده و مخاطرات فراوانی را به وجود می آورد.
این یک واقعیت تلخی است که در چندین روایت معتبر به آنها اشاره شده است:
مالک بن ضمره روایتی به این مضمون از امیرالمومنین(ع) نقل می کند که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: «ای مالک بن ضمرة چگونه خواهی بود وقتی که شیعیان اینگونه اختلاف می کنند؟» و حضرت(ع) دو پنجه مبارکشان را در هم کردند. عرض کردم: ای امیرمومنان! آن زمان هیچ خیری وجود ندارد. امام علی(ع) فرمودند: «تمام خیر در آن زمان است. ای مالک آن موقع قائم(عج) ما قیام می کند، هفتاد نفر را که به خدا و پیامبرش دروغ می بندند، می کشد و سپس خداوند شیعیان را بر یک امر (امام زمان(عج) ) متحد می کند.»(الغیبة للنعمانی ص206)
أبان بن تغلب از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمودند: «چگونه خواهی بود زمانی که میان دو مسجد (مکه و مدینه) جنگ رخ بدهد و آنگونه که مار به آشیانه خود پناه می برد علم و دانش به گوشه ای خزیده و نهان خواهد شد و شیعیان با یکدیگر اختلاف پیدا کرده و بعضی برخی، دیگری را دروغگو خطاب کرده و برخی، به صورت بعضی دیگر آب دهان خواهند انداخت»، عرض کردم: فدایت شوم، آیا آن زمان از خیر خبری نخواهد بود؟ سه بار فرمودند: «بلکه خیر کامل آن زمان خواهد بود زیرا حضرت مهدی علیه السلام قیام خواهد فرمود.» (الکافی: ج ۱، ص ۳۴۰، ح ۱۷)
این روایات پیشگویی عجیبی از وضعیت شیعه قبل از ظهور و هشدار شدید به آنان است که مبادا در دام این اختلافات کوبنده و ویرانگر باشید و منتظران واقعی امام زمان(عج) با تمام وجود خود را از این مهلکه و فتنه بیرون بکشند و خود را از هر لحاظ آماده یاری امام(عج) خود بکنند. در بین حق طلبان و مدعیان انتظار و ولایت هم همیشه افراد ضعیف و دنیاگرا هستند که باعث ایجاد اختلافات و خصومت ها و دشمنی ها می شوند و ما نباید وارد بازی سخیف اینها شویم!! باید بدانیم که ضربه ای که از درون می خوریم، کاری تر و خطرناک تر از خطرات بیرونی است!!