قالب وبلاگ

 حجت الاسلام والمسلمین رحیم کارگر، کارشناس مباحث مهدوی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال تلگرامی آینده نگاری ایران می نویسد:

اربعین فقط یک خاطره یا یک عمل مقدس نیست ؛ زیارت اربعین فرهنگ عرفانی ماست. در فرهنگ اسلامی  عدد چهل جایگاه ویژه ای دارد. چله نشینی برای رفع حاجات، حفظ کردن چهل حدیث، اخلاص چهل صباح، کمال عقل در چهل سالگی، دعا برای چهل مومن، چهل شب چهارشنبه ها و ... از این قبیل است و اربعین حسینی ، مدار و قرارگاه اصلی این سیر و سلوک عرفانی است.

بدون همراهی با امام حسین(ع) ، نمی توان به فیض نصرت و یاری امام مهدی (عج) دست یافت. موثرترین و سریع ترین راه رسیدن به مقامات عرفانی و برتر از هر ریاضت و چله نشینی، عزاداری چهل روزه برای سید الشهدا و اتمام آن در اربعین است؛ چنان که در زیارت نامه اربعین به این نکته، اشاره لطیفی شده است:« بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ »؛ «امام حسین(ع) خون خود را در راه خدا داد تا بندگان خدا از جهالت و حیرت ضلالت نجات یابند».

آن حضرت برای نجات انسان  خون دل خورد یعنی تمامی سرّ قلب خود را به خدا داد تا انسان با پیوستن به این قلب نورانی، به لقاء الله و مقام قرب برسد. به همین جهت هر کس گام در وادی عرفان حسینی می گذارد، مهم ترین منازل عرفانی را طی می کند و طهارت و شایستگی و ظرفیت یاری فرزندش مهدی (عج) را پیدا می کند. عصر مهدویت ، پاداش این سیر روحی امام حسین به بشریت است.

یاد و نام حسینی، تنها مال جامعه بشری نیست؛ بلکه متعلق به همه هستی است و هر کس با این نیت، عمل کند، در واقع با ملکوت الهی و تمامیت هستی هم نوا شده است. امام صادق(ع) فرمود: «آسمان تا چهل روز بر حسین(ع) خون گریست و زمین چهل روز با سیاهی و تیرگی گریه کرد و خورشید چهل روز با کسوف و سرخی خود گریست و فرشتگان  آسمان چهل روز گریه کردند» (مستدرک الوسائل ص215).

در این نگاه، همه اسباب و وسایل عالم در خدمت سیر روحی عزاداران عاشق قرار می گیرد. پیشوایان  ما کشتی نجات محسوب هستند؛ اما کشتی نجات سالار شهیدان، وسیع تر و سریع تر از همه است؛ چرا که نه فقط انسانیت را نجات داد بلکه طریق بندگی و اسلام را نیز بیمه کرد و  پدر بندگی شد.  نهایت سیر عرفانی نیز رسیدن به همین مقام عبودیت و بندگی است که امام  حسین (ع) ضمانت آن است

بر این اساس او کلید ورود به جرگه یاران امام زمان است و حسینی بودن و حسینی ماندن و نگه داشتن حرمت اربعین، از شرایط مهم نصرت و یاری امام زمان (عج) است. و وجه اینکه ظهور با نام و یاد و شعار حسینی آغاز می شود، اشعار به همین نکته لطف عرفانی دارد.  فضل بن شاذان نقل می‏کند که: «شعار یاران مهدی «یا لثارات الحسین» (ای خونخواهان حسین) است» ( النجم الثاقب ، ص 469).

سکینه (س) نقل می‏کند: «امام حسین (ع) شبی در کربلا، خطاب به یاران خود فرمود:« همانا جدم رسول خدا (ص) فرمود: فرزند من حسین در زمین کربلا، غریب و تنها، عطشان و بی کس، کشته می‏شود. کسی که او را یاری کند، مرا و فرزندش مهدی را یاری کرده است و هر کس به زبان خود، ما را یاری کند، فردای قیامت در حزب ما خواهد بود» (معالی السبطین، ج 1، ص 208 .

در اینجا هم می بینم که راه نصرت امام مهدی، از راه امام حسین می گذرد و البته این امر بسیار خطیری است که هر کس را قدرت راه یافتن به آن نیست.