مهدی جان! چه تلاقی زیبایی است! جمعه و سالروز آغاز امامت و ولایت شما...
ما را که ندیده دلباخته ی خود کرده ای! وای به حال آن نظر کرده ها!
حالا مومنان ، عاشقان و مظلومان دنیا همه فریاد میزنند بیا...
ولی من... من میترسم تو بیایی!! بیایی و من یارت نباشم...
میدانم از سر خود خواهی است... و یا از ایمان ضعیف ماست... ولی من با همین اندک علم و آگاهی ام... میگویم شاید نخواهی بیایی
بخاطر اینکه ما با وجود همه نشانه ها تو را نشناسیم... . شاید،،، شاید یکی از دلایل نیامدنت همین باشد...
امان از غریبی ات مولای خوبم
آه که چقدر این بیت زیباست:
هیهات اگر یار بخواهی و نباشم... ای وای به من گر تو مرا یار ندانی...
و باز هم دو جمله تکراری که همیشه برای ما تازگی دارد...
آقا جان هر جا هستی برایمان دعا کن...
و اینکه ما منتظرت می مانیم... تا ابد ان شاء الله...