در روایت‌های فراوانی امام مهدی علیه‌السلام در صورت و سیرت شبیه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله معرفی شده است. پیامبری که رأفت و رحمتش به عنوان الگو و اسوه برای جهانیان است.
عبدالله‌بن‌ابان روغن فروشی داشت. روزی به امام رضا علیه‌السلام گفت: آقا جان! برای من و خانواده‌ام دعا کنید. حضرت در پاسخ گفت: مگر دعا نمی‌کنم؟ به خدا قسم کارهای شما هر روز و هر شب بر من عرضه می‌شود.(2)
عبدالله تعجب می‌کند. حضرت در ادامه می‌فرماید:«آیا کتاب خدا را نمی‌خوانی که فرموده: بگو عمل کنید که خداوند و پیامبرش و مؤمنان(ائمه) عمل شما را خواهند دید».(3)
حتی شگفت زده خواهید شد اگر بدانید: امام زمان علیه‌السلام نه تنها روزی یک بار بلکه همیشه دعاگوی ماست.
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «همانا من در هر شبانه روز هزار مرتبه برای پیروان گناهکارم، دعا می‌کنم».(4)
آیا می‌دانید چقدر از بلاها به وسیله امام زمان علیه‌السلام و به دعای ایشان از ما دفع شده است.
از آنجا که همه امور به محضر ایشان عرضه می‌شود. امام از هر بلایی که قرار است نازل شود آگاه است، (5) لذا از خداوند می‌خواهد تا آن بلا بر ما نازل نشود. او عاشقانه برای همه ما دعا می‌کند.
قطعا هر کسی خوب باشد، سهم بیشتری از محبت او دارد. اما این به آن معنا نیست که او عاشق همه ما نباشد، و هوای ما را نداشته باشد. او برای ما و همه کسانی که ما دوستشان داریم، دعا می‌کند و سرنوشت خوب می طلبد...
با خواندن سوره قدر در می‌یابیم که فرشتگان و روح‌القدس در شب قدر بر امام زمان علیه‌السلام نازل می‌شوند و سرنوشت یک ساله ما را به امضا ایشان می‌رسانند، و کسی که قدرت تغییر سرنوشت را دارد، امام مهدی علیه‌السلام است.
امام محمد باقر علیه‌السلام می‌فرماید: به درستی که خداوند ما اهل‌بیت علیهم‌السلام را بر آنچه بخواهیم توانا قرار داده است.(6)
محبت امام مهدی علیه‌السلام چنان فراگیر است که بسیاری از آن بهره‌مند می‌شوند و ما چقدر به این محبت بی‌کران نیازمندیم. خیلی از خوبی‌ها که نصیب ما شده است به سبب سرنوشتی پر از خیر و خوبی است که او برایمان امضا فرموده است.
این اغراق نیست، امام با تمام وجود ما را دوست دارد و به ما عشق می‌ورزد. بی‌سبب نیست که از خداوند متعال می‌خواهیم:
و امنن علینا برضاهُ وهَب لَنا رَأفَتُه وَ دَعاءَهُ؛ خدایا! بر ما به خشنودی آن حضرت منت‌گذار و رأفت و مهربانی و دعای خیر و برکت وجود مقدسش را به ما عطا فرما تا بدین وسیله، ما به رحمت گسترده و سعادت نزد تو دست یابیم.(7)
حتماً شنیده‌اید که محبت، محبت می‌آورد. وقتی ما امام زمان علیه‌السلام را دوست داریم پیداست، که ایشان هم ما را دوست دارند. به قول معروف:
چه خوش بی مهربانی هر دو سر بی
که یـک سر مهـربانی درد سـر بی
دوباره سری به قلبتان بزنید، اگر عشق به او جاری است بدانید به خاطر این است که قلب امام زمان علیه‌السلام هم سرشار از محبت به شماست. بسیاری از عنایت‌های حضرت مهدی علیه‌السلام نیز به سبب محبت و عشق است، او به انسان‌ها عشق می‌ورزد.
او فقط امام ایران و این‌جا و آنجا نیست. امام جغرافیاست. امام شرق و غرب عالم است. امام زمین و آسمان است. محبت او به هستی برای کسب منفعت یا فرونشاندن میلی نیست. وجود او پر از محبت الهی است.
پی نوشت:
1. کمال الدین، ج 1، ص 176
2.بصائر الدرجات، ص 429
3. توبه، 105
4. اصول کافی، ج 1، ص472
5. بصائر الدرجات، ص 115
6.. همان ، ص 395
7. دعای ندبه
برگرفته از نوشته حجت الاسلام محمدرضا فوادیان در مجله امان