ظهور حضرت مهدی (عج)، امری سترگ، بزرگ و سرنوشت ساز است و به همین جهت همگان به شکل های مختلف از آن آگاه می شوند و در موافقت یا مخالفت با آن صف آرایی می کنند. پس ظهور و انقلاب جهانی مهدوی، امری مخفیانه نیست تا ابتدا افراد خاصی بدانند و بعد به سایرین خبر دهند؛ بلکه وقتی ظهور اتفاق بیفتد، همۀ مردم دنیا از آن مطلع می‌شوند.
به همین دلیل به ما گفته شده: خبر ظهور را از کسی قبول نکنید؛ زیرا اگر ظهور اتفاق بیفتد، همه می‌فهمند و احتیاجی به خبر دادن نیست.
توضیح آنکه، یکی از علامت‌های ظهور امام زمان(عج) ندای آسمانی (الغیبة، نعمانی، ص262، ح13) است. همۀ مردم جهان آن را خواهند شنید و حتی کسانی که خواب‌اند بیدار شده، آن را می‌شنوند (الغیبة، نعمانی، ص262، ح13) و از آن پس نام امام زمان(عج) بر سر زبان‌ها می‌افتد و همه باخبر می‌شوند. ( میزان الحکمة، ج1، ص186، ح247)
علاوه بر این، علامت‌هایی مانند قیام فرد پلیدی به نام سفیانی و نیز فرد باتقوایی به نام یمانی نیز در چند ماه قبل از ظهور اتفاق می‌افتد و مردم را آمادۀ ظهور می‌کند.( بحارالانوار، ج52، ص231، ح96)