این علایم و نشانه های عمومی و منفی حاکی از چیست و می خواهد چه مساله و مشکلی را بیان کند و یا خبر از چه چالش ها و آسیب هایی فراروی بشر دارد و یا چه تهدیدها و خطراتی در مقابل او هست؟!! پاسخ روشن است:
یکم. شیطان و شیطان نمایان می خواهند حاکم بلامنازع عرصه انسان و انسانیت گرایی باشند و در واقع عصر حاضر، دوران انسان گرایی نیست بلکه عصر ابلیس گرایی و شیطان نمایی است!!
روایات به صراحت می گوید: در آخرالزمان (پیش از ظهور امام زمان(عج))، شیطان در نسوج بدن انسان ها شرکت جسته، با خونشان آمیخته و همراه خون، در شریان هایشان حرکت می کند. همواره انسان‌ها را به تهمت و افترا تشویق می کند تا فتنه ها افق شهر ها را فرا گیرد... » و «اهل آن زمان گرگ شده و پادشاهان آنها درنده و مردم متوسط آنها خورنده و بینوایان آنها چون مردگان افسرده باشند.» ( مجلسی، بحارالانوار، ج34، ص239)
دوم . ایجاد نارضایتی عمومی و تحقق شرایط شکل گیری انقلاب جهانی (پدیداری شرایط منفی)، از نکات بارز عصر آخرالزمان (دوران پیش از ظهور) است. بي ترديد امام زمان(عج) حکومت جهاني تشکيل خواهد داد. براي شکل گيري و پذيرش آن نياز است که برخي از شرايط فراهم و عوامل شکل گيري آن ايجاد شوند. يکي از شرايط ايجاد حکومت جهاني، آمادگي مردم و احساس نياز شديد آنان است. آمادگي آن گاه حاصل مي شود که مردم ستم هاي حاکمان را تجربه و ظلم و فساد آنان را خسته کرده باشد. در غير اين صورت مردم نه آمادگي پذيرش حکومت جهاني را دارند و نه قدر و ارزش آن را مي دانند. امروزه در جهان حکومت هاي متعددي وجود دارد، زيرا مردم هنوز آمادگي پذيرش حکومت جهاني را ندارند؛ حتي برخي احساس مي کنند حکومت هاي آنان بهترين حکومت و رهبران آن ها موفق ترين رهبران هستند.
براي پذيرش حکومت جهاني امام زمان(ع) لازم است افکار عمومي آمادگي پذيرش حکومت امام(عج) را پيدا کنند. يکي از زمينه هاي آن گسترش ظلم و فساد است. گسترش ستم ها و ناهنجاري ها موجب مي شود که مردم آرزوي حکومت عادلانه را نموده و از دل و جان آن را بپذيرند. در برخي از روايات از جنگ و ظلم ها سخن به ميان آمده است که پيش از ظهور به وجود مي آيند.
در واقع در این دوران بدي ها، بر خوبي ها، ضدارزش ها بر ارزش ها و ظلم بر عدالت غلبه می کند!! حاکمان و روسای کشورها، افرادی ستمگرند و حقوق مردم را پايمال مي کنند و اجازه برقراری عدالت و مساوات نمي دهند و يا آن را اجرا نمي کنند. بدين سان در زمان ظهور امام زمان(عج) فرهنگ ستم ستيزي به اوج رسيده و مردم ظلم و فساد را تحمل نمي کنند.
سوم. شهوت گرایی، فسادگرایی و تباهی اخلاقی نمود بارز عصر آخرالزمان (دوران قبل از ظهور) است. گسترش و فراگیری فساد عمومی و تباهی اخلاقی و حاکمیت جریان سکس و شهوت رانی، از نشانه هاى قبل از ظهور و از علایم نکبت بار آخرالزمان است. فساد و تباهى شخصی و اجتماعی گسترش می یابد و هر چه از زمان غیبت امام زمان(عج) دور مى شویم این فساد و شهوت گرایی ظهور و بروز بیشترى پیدا مى کند. بر اساس روایات این فزونى و فراگیرى فساد تا جائى خواهد رسید که زمین از زشت کرداری و فساد آکنده خواهد شد و این بدترین طغیانی است که از سوی انسان ها در روی زمین روی می دهد و باعث غرق شدن مردم در گرداب مشکلات و ناملایمات می شود!! طبق فرمایش قرآن وقتى مردم بدى ها را بر نیکى ها بر مى گزینند، فساد در زمین جارى مى شود و این فساد علامت آن است که مردم بفهمند در انتخاب و عملکرد خود اشتباه کرده اند و به صلاح برگردند.
چهارم. فزونی ابتلائات و آزمایش های انسان ها (بخصوص مومنان) و گسترش فتنه ها و محنت ها، از وجوه دیگر عصر آخرالزمان است. از روایات استفاده مى شود تمام مدت غیبت دوره امتحان و آزمایش است که البته نوع آن آزمایش ها در زمان و مکان هاى مختلف متفاوت است، باید مؤمن در این دوره در التزام به احکام دین و تلاش براى اعلای کلمه اسلام و عزت مسلمین و دفع نفوذ و سلطه فرهنگى و سیاسى بیگانگان ثبات قدم داشته باشد و با تمام اوضاع و احوال منفى و غیر مساعد در حال مبارزه و جهاد باشد و به اخلاق و رفتار غلط آن ها گرایش پیدا نکند. بر اساس بعضى از روایات در این دوره حفظ دین از نگاه داشتن آتش در کف دست دشوارتر خواهد شد و ظلم و ستم و فساد و فحشاء شیوع پیدا مى کند و ارزش ها، ضدارزش و ضدارزش ها، ارزش محسوب مى گردد، گناهان افتخار و هنر شمرده مى شود، دوستان شخص او را به گناه ترغیب و تشویق مى نمایند و از این که با اهل ظلم و گناه و فساد هماهنگى نکرده او را سرزنش مى کنند.
پیغمبر اکرم (ص) مى فرمایند: «او کسى است که از شیعیان و دوستانش پنهان مى شود چنان پنهان شدنى که بر ایمان به امامت او پایدار نمى ماند مگر آن کسى که خداوند قلب او را به ایمان داشتن امتحان نموده باشد» (اعلام الورى، ص ۳۹۷.) و امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه از این شداید و آزمایش ها خبر داده اند: «چه طولانى است این رنج و محنت و چه دور است این امید و آرزو» . (نهج البلاغه صبحى الصالح، خ ۱۸۷)
اینها تنها گوشه هایی از تغییرات و تحولات اخلاقی و رفتاری است که هر روز با شتاب و گستردگی زیاد فرا روی جامعه بشری قرار دارد و آینده تاریک و سختی را در برابر ما قرار می دهد باشد که با هوشیاری، بصیرت، تقوا و ایمان والاتری قدم در آینده بگزاریم و آثار و عوارض این تهدیدها و آسیب ها را به حداقل برسانیم و خود و جامعه خود را آماده پیوند و اتصال با جامعه امام زمانی کنیم.