قبل این گفتار چنین است: «و اما علت آنچه از غیبت واقع شده، پس خداوند می فرماید: «یا ایها الَّذِینَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید سوال نکنید از چیزهایی که اگر برایتان افشا شود به ضرر شما است.
به درستی که هیچ یک از پدرانم نبودند مگر این که بیعتی از طاغوت زمانش بر گردنشان قرار داشت و حال آنکه من هنگامی که خروج می کنم هیچ کدام از طاغوت ها برگردنم بیعتی ندارند. اما نحوه بهره مندی از من در دوران غیبتم همانند بهره مندی از خورشید است هنگامی که ابر آن را از دیدگان پوشانده باشد؛
و من البته مایه ایمنی اهل زمین هستم، همچنان که ستارگان مایه ایمنی اهل آسمانند؛ پس از آنچه برای شما فایده ای ندارد مپرسید و برای آگاه شدن از آن چه تکلیف ندارید خود را به زحمت میندازید و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که آن فرج شماست؛ و ...»
پی نوشت ها:
۱- کمال الدین: ۴۸۵/۲
منبع: مکیال المکارم