حجت الاسلام رحیم کارگر، مدير گروه آينده پژوهي پژوهشكده مهدويت و آينده پژوهي در بخش دوم گفت وگوی خود با خبرنگار مهدیت خبرگزاری شبستان در رابطه با «جایگاه انتخابات در یک جامعه منتظر» به مولفه ها و شاخصه های انتخاب اصلح اشاره و اظهار کرد: اگر به روایات و منابع روایی ای که درباره «انتظار و وظایف منتظران» وجود دارد، رجوع کنیم چند شاخصه اساسی می یابیم که منتظران را از حیرت و تردید خارج کرده و می تواند راهگشا و یاریگر ما باشد برای اینکه انتخاب درستی داشته باشیم.
وی افزود: نخستین شاخصه در این زمینه آن است که کارگزاران و حکمفرمایان در دولت مهدوی و به تبع آن در جامعه منتظر، باید نهایت «ساده‌زیستی» را داشته باشند. یعنی رکن اصلی ِسیاست ورزی ِ مهدوی، بر این دلالت دارد که حاکم و مدیر ِحکومت مهدوی باید انسانی ساده زیست، زاهد و بی رغبت به دنیا باشد و اگر مقام و منزلتی نیز می گیرد تنها در جهت خدمت به مردم باشد. برای اینکه احسان، عدالت و آبادی را برای مردم به ارمغان بیاورد.
محقق و پژوهشگر مهدوی تصریح کرد: مدیر جامعه منتظر، خود باید ساده زیست و آزاد از قید و بندهای دنیایی باشد اما بتواند برای مردم آسایش و رفاه فراهم کند؛ باید بتواند برای مردم عمران و آبادانی به ارمغان بیاورد و برادری و قسط ارمغان او برای جامعه باشد. یعنی یک طبقه ی خاص ِبرخوردار، از قِبُل او شکل نگیرد.
حجت الاسلام کارگر ادامه داد: هر کس که می خواهد بر اساس نظام آرمانی مهدوی گام بردارد باید بداند که اگر امام زمان علیه السلام اکنون ظهور کنند مسلما نظر ایشان این است که انسان‌های «ساده‌زیست»، «پارسا» و «زاهد» عهده‌دار منصب‌های کلیدی در جامعه باشند.
مدير گروه آينده پژوهي پژوهشكده مهدويت، معیار دوم برای انتخاب اصلح در جامعه منتظر را «پاکدستی» برشمرد و گفت: کسی که در جامعه آرمانی ِمهدوی یا جامعه منتظر می خواهد عهده دار مسئولیتی باشد باید از هرگونه شائبه فساد مالی، فساد سیاسی، فساد اعتقادی و فساد فرهنگی به دور باشد و این مسئله که کمترین لکه سیاهی در پرونده فرد نباشد برای رسیدن به پست های مهم در جامعه منتظر اولویت دارد. چون شخصی که خود صالح است، می تواند جامعه منتظر را به سمت موعود مصلح هدایت کند.
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در ادامه به عواقب سخت عدم دقت در انتخاب، اشاره کرد و گفت: هرچه انسان های ناصالح عهده دار مسئولیت ها باشند به همان اندازه، ما را از مهدویت دور خواهند کرد و به همان اندازه باعث دوری ظهور خواهند شد. و به همان اندازه در زمینه‌سازی برای ظهور اختلال ایجاد خواهند کرد. مسئول یا مدیر حکومتی در یک جامعه منتظر نمی تواند خود را وارد بازی های سیاسی کند و نمی تواند خود دارای انواع و اقسام پرونده ها باشد و سپس در جامعه عهده دار مسئولیت شود. این نکات کلیدی ای است که همه باید به آن توجه کنند.
حجت الاسلام کارگر تصریح کرد: این موارد معیار و ضابطه هستند و اشاره به فرد یا شخص نیست. به عبارت دیگر هر کس که به امام زمان علیه السلام اعتقاد دارد باید این ضابطه را در نظر بگیرد. اما سومین ویژگی و از همه مهمتر این است که ما امام زمان (عج) را در ادعیه و روایات با عنوان «القاعد العادل» می شناسیم یعنی رهبر عادل. پس اعتقاد به «ایجاد عدالت در میان آحاد جامعه» باید در همه گوشت و پوست و خون و همه وجود حاکمی که عهده دار مسئولیتی در جامعه مهدوی است، ریشه بدواند.
وی در ادامه و در توضیح این مفهوم ابراز کرد: یعنی رفتار او، عادلانه باشد؛ فکر او، فکری عادلانه باشد؛ گفتار حاکم بر جامعه منتظر، کارگزاران و مدیران جامعه منتظر باید عادلانه باشد، انتخاب های او نیز باید عادلانه باشد و در سپردن پست به افراد، به عدالت رفتار کند. او نباید میان مردم «تبعیض» و «چنددسته گی» و «چند طبقه گی» ایجاد کند. به همین دلیل «عدالت» مهمترین رکن است.
کارشناس مهدوی تاکید کرد: «عدالت» حتی در انتخاب افراد نیز نقش دارد. یعنی من برای انتخاب افراد، برای مسئولیت های مهم در جامعه منتظر، خودم باید عدالت را رعایت کنم؛ یعنی بدون حب و بغض شخصی به افراد نگاه کنم؛ رفتارهای من به دور از تفکرات جناحی و تفکرات قومی و قبیله ای باشد. من باید در رای دادن میان خود و خدا تعهد داشته باشم که عدالت را در رأی دادن رعایت کنم؛ چه عدالت اخلاقی و چه عدالت سیاسی.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من فردا در مقابل این رأی خود مسئول هستم، نمی توانم به کسی رای بدهم که می دانم رفتار، گفتار و سیره او ضد آرمان های مهدوی و آموزه های مهدوی است و برخلاف آنها عمل می کند یا در راستای تضعیف انتظار و تضعیف جامعه منتظر گام برمی دارد. به نظر می رسد که با این سه معیار و سه محور می توان انتخاب های درست و بجا داشت.