قالب وبلاگ

آنکه مسلمان است یعنی در «چگونه زیستن» تابع آداب و مقررات دین خداست و قانون الهی را محور عمل خویش قرار می دهد. خداوند از انسان «متعبد» خوشش می آید. پیامبر(ص) و امامان(ع) نیز چنین اند. مقصود از «تعبد» این است که وقتی انسان دانست که این حکم و دستور و قانون از سوی خداوند است چون به علم و حکمت خدا ایمان دارد، بی چون و چرا فرمان را اطاعت کند. مانند کسی که به یک پزشک متخصص مراجعه می کند و به نسخه او عمل می کند و با پزشک، جر و بحث ندارد و چانه نمی زند و چون و چرا نمی کند.

خوشبختانه، دستورهای دینی همه ابعاد زندگی ما را از گهواره تا گور در بر می گیرد. هیچ موردی نیست که خدا و دین در آن جا حکمی نداشته باشد، چه واجب و مستحب، چه حرام و مکروه.

«سبک زندگی اسلامی» آن است که رهنمودهای اسلام و آداب و سنت هایی را که دین ما بیان کرده ، مورد اجرا قرار دهیم. خوردن و آشامیدن، خوابیدن و برخاستن، راه رفتن و نشستن، مسافرت، عیادت بیمار و سفره غذا و برخورد با والدین، معاشرت با مردم در دین ما احکام خاص دارد. چگونگی خانه و مسکن و لباس و آراستگی و نظافت و عطر و خرید و فروش و کسب و کار و دخل و خرج، وام دادن و وام گرفتن ، مشورت کردن، برخورد با همسایه ، مراعات حقوق همنوعان و هم کیشان، روابط زن و شوهر و والدین و فرزندان، روش علم آموزی و حقوق متقابل معلم و شاگرد و حاکم و رعیت و ... همه از مواردی است که دین ما درباره آن ها حرف و رهنمود و توصیه دارد.

رعایت این آداب و سنن، مایه سلامت جسم و جان و آرامش روان است. عمل به مستحبات و ترک مکروهات نیز، برای انسان منافعی دارد و زیان هایی را از او دور می کند. در دستورهای دینی آمده است: در مصیبت ها صبور باشید و جزع و فزع نکنید، نعمت های الهی را بشناسید و زبان شاکر داشته باشید، با دیگران صادق و راست کردار باشید، به قولی که می دهید وفا کنید، کم بخورید، زود بخوابید و سحرخیز باشید، با مصیبت دیدگان همدردی کنید، در تشییع جنازه و مجالس ختم و تسلیت مردگان شرکت کنید، لباس تجملاتی و شریفاتی نپوشید، نعمت های خود را به رخ دیگران نکشید، قبل از غذا دست های خود را بشویید، غذا را با اندکی نمک شروع کنید، در اول طعام  و پایان آن با نام خدا شروع کنید و با حمد الهی به پایان ببرید، تنها نخوابید، تنها سفر نروید، وقتی به بچه وعده می دهید، وفا کنید، با وقار و آرامش راه بروید و صدها دستور دیگر که جزو آداب مسلمانی وسنن دینی است.

در این زمینه ها، هم مجموعه هایی روایی و حدیثی از سوی علمای گذشته تدوین شده است، هم کتب اخلاقی توسط نویسندگان تالیف شده است.

وقتی در پی آنیم که زندگی ما مطلوب خدا و منطبق با شرع و برخوردار از رضایت اولیای دین باشد، باید سبک زندگی خود را «اسلامی» قرار دهیم و از آداب و سنن دینی تبعیت کنیم.