قالب وبلاگ

برای این افراد خیلی مهم نیست که امامشان غایب است، زیرا زندگی آنها به صورت عادی می گذرد، فرضا اگر مسئله شرعی داشته باشند، از عالمشان می پرسند یا به رساله مرجع خود رجوع می کنند، در مجالس مختلف هم شرکت می کنند و به اشک ریختن و عزادارای برای اهل بیت(ع) می پردازند، در مجالس سرور و شادی معصومین علیهم السلام هم شرکت می کنند و در نهایت دین آنها برقرار است.

وی با اشاره اینکه این افراد به کارهای دنیایی خود مشغولند و چیزی کم ندارند، تصریح کرد: این افراد دردی در زندگی ندارند و این بسیار بد است و خدا نکند چنین حالتی برای ما ایجاد شود که فراموش کنیم چیزی در این عالم کم است.

عالی با بیان اینکه اصل و کمبود این دنیا، نبود امام زمان(عج) است، تاکید کرد: باید این فقدان را برای خود درد بدانیم و از ایشان بخواهیم تا این درد ما را درمان کند و به خدا قسم که درد معصوم، ولی و حجت خداوند را داشتن، از 100 درمان بهتر است.

این استاد حوزه علمیه با بیان این بیت که «دردم از یار است و درمان نیز هم/دل فدای او شد و جان نیز هم»، گفت: در قم شخصی به نام میرزا ابوالفضل عجیب عاشق امام زمان(عج) بود، یک مرتبه وی با تعدادی از دوستان خود به یک امامزاده اطراف کاشان برای زیارت رفته بود و توسلی به امام زمان(عج) کرد و اشکی ریخت و از حال رفت، اطرافیانش نگران شدند و یکی گفت: آبی بیاوریم و به صورتش بزنیم و دیگری گفت: دکتر و طبیب بیاوریم اما این فرد بعد ازمدت کوتاهی خودش به حال آمد و شنید که دوستانش می گویند، طبیب بیاوریم و گفت؛ نیازی نیست، خود طبیب، من را به این شرایط انداخته است.

وی با اشاره به اینکه «عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد/ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست»، تصریح کرد: اگر انسان درد داشته باشد، طبیب وجود دارد، شما اگر هر حاجتی از یک معصوم(ع) می گیرید، فرضا به امام حسین (ع) یا حضرت زهرا(س) یا هر معصوم دیگری توسل و چیزی دریافت می کنید، بدانید از طریق امام زمان(عج) است، بنابراین، حیف نیست، انسان به یاد ایشان نباشد و درد ایشان را نکِشد.

حجت الاسلام عالی خاطرنشان کرد: هر چیزی که به انسان داده می شود، حتی اگر به معصوم دیگری توسل کرده باشید، امام زمان(عج) به شما خواهد داد زیرا امام حی و واسطه فیض در زمان ما ایشان اند.