به گزارش خبرگزاری شبستان: قرآن منشور جاویدان اسلام و پیام آسمانی دین و معجزه جاوید پیامبر خدا صل الله علیه وآله و عهدنامه الهی با بندگان است. ما نسبت به این کتاب عزیز طبق رهنمودهای پیشوایان دین سه وظیفه مهم و همیشگی داریم:
1.خواندن و قرائت و تلاوت؛
2.تأمل و تدبر در آیات قرآن و فهم حقایق آن؛
3.عمل به اوامر و نواهی الهی و احکام قرآن.
وقتی تلاوت و خواندن به عنوان یک وظیفه و تکلیف مطرح است پس باید مقدمات آن را هم فراهم کرد، یعنی قدرت بر قرائت و صحیح خوانی آیات که باید هم خودمان بتوانیم و هم به فرزندان مان بیاموزیم، چون از جمله حقوق فرزند بر پدر، آن است که به او قرآن بیاموزد: «وَیُعَلّمَهُ القُرآن». (1)
تلاوت با قرآن، همصحبت شدن با خداوند است. رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند: «إذا أحَبَّ أحدُکم أن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلیَقرءِ القرآن؛ هر گاه یکی از شما دوست داشت که با پروردگارش صحبت کند، قرآن بخواند.» (2)
توصیه امامان علیهم السلام این است که ما با قرآن مأنوس و همدم باشیم و هر روز مقداری قرآن بخوانیم. حضرت صادق علیه السلام می فرمایند: «القُرآنُ عَهدُ الله ِ إلی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ أن یَنظُرَ فی عَهدِهِ وأن یَقرَءَ مِنهُ فی کُلِّ یومٍ خَمسینَ آیَةً؛ قرآن عهدنامه الهی با بندگانش است و سزاوارتر است که یک مسلمان در این عهدنامه الهی بنگرد و هر روز پنجاه آیه از آن بخواند.(3)
امام سجاد علیه السلام نیز می فرمایند: «اگر همه مردم جهان بین شرق و غرب عالم بمیرند اگر قرآن با من باشد هرگز دچار وحشت نمی شوم.» (4)
این نشانه انس آن حضرت(ع) با کلام الهی است. در سیره امامان(ع) دیگر نیز از جمله امام کاظم، امام صادق، حضرت رضا علیهم السلام و... تلاوت قرآن آنان و انس با کلام الله نقل شده و در روایاتی هم به «مجالست با قرآن» توصیه شده و آثار و برکات آن ذکر شده است.
از امام زمان عجل الله تعالی فرجه هم در زیارت آل یاسین با عنوان تلاوتگر آیات قرآن و ترجمان و مفسر آن یاد شده است: «السلام علیک یا تالی کتاب الله و ترجمانه».
برای تلاوت آیات الهی آدابی نقل شده است، چه آداب ظاهری و چه باطنی. آداب ظاهری مانند: قرآن خواندن با وضو و طهارت، مسواک زدن قبل از تلاوت، رو به قبله بودن، خواندن با صدای زیبا، گوش دادن به تلاوت دیگران، حفظ قرآن و به خاطر سپردن آیات آن، حفظ ظاهری احترام قرآن و عدم توهین به آن.
درباره «ادب باطنی» هم قرائت با توجه و حضور قلب و عنایت به معانی و خود را مخاطب آیات خدا دیدن و به اوامر و نواهی آن عمل کردن و داشتن حالت خشوع قلبی و تدبّر در کلام خدا از آن جمله است.
در زندگی یک مسلمان قرآن کریم باید نقش اساسی داشته باشد؛ هم انس با این کتاب مقدس و آسمانی، هم منطبق ساختن همه جهات زندگی با این منشور الهی و بهره گرفتن از پندها، مَثَل ها، هشدارها، قصه ها و رهنمودهایش.
پی نوشت ها؛
1. نهج البلاغه، حکمت 399
2. میزان الحکمه، حدیث 16497
3. وسائل الشیعه، ج 4، ص 849
4.اصول کافی، ج 2، ص 602
*«زندگی مهدوی (اخلاق و اوصاف منتظران)»؛ نوشته جواد محدثی