بِسمِ اللّه ‏ِالرَّحمنِ الرَّحيمِ اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا ‏وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه محفوظ و متعلق به مدیر آن می باشد و کپی برداری از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز است...
درباره ما
هزاران درود بر مهدی، هزاران درود بر امام المتقین، هزاران درود بر جاری کننده عدل در جهان، هزاران درود بر آبادگر بزرگ عالم، هزاران درود بر فرزند رسول خدا، هزاران درود بر فرزند امیر المومنین، هزاران درود بر فرزند زهرای مرضیه، هزاران درود بر دوای درد شیعیان، درود الهی بر وجود پاک و مقدس بقیه الله العظم مهـــــــــــــدی فاطمه
نویسنده
آماروبلاگ
» کل بازدید : 783603
» تعداد کل پست ها : 2815
» آخرین بروز رسانی : یک شنبه 4 شهریور 1397 
تعداد نظرات : 109 عدد
تاریخ ایجاد وبلاگ : دوشنبه 21 مرداد 1392  عدد
دیگر امکانات
صلوات شمار مهدوی


لوگوی دوستان

کجایید ای شهیدان خدایی

معبر شهدا2

نظرسنجی
وبلاگ مهـــــــــــــدی فاطمه را چطور ارزیابی میکنید؟

موضوعات مطالب
آرشیو مطالب
پیوندهای وبگاه
نوای مهدوی

امارگیر وبلاگ
مترجم وبلاگ

فراق یار



دلایل وجوب محبت به امام مهدی(عج)
+ نویسنده مهـــــــــــــدی فاطمه در دوشنبه 24 مهر 1396  3:18 PM | نظرات(0)

به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، کانال تلگرامی مسجد مقدس جمکران در مطلبی با عنوان «تکالیف شیعیان نسبت به حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی (فرج)»، آورده است:

تکلیف سوم: محبت او به طور خاص

در وجوب محبت تمام ائمه علیه‌السلام تردیدی نیست و دوستی ایشان بخشی از ایمان و شرط قبولی اعمال است. ولی در رابطه با محبت امام زمان  عجل الله تعالی فرج خصوصیتی هست که سبب شده به طور خاص به آن امر شود و این از دو جهت است:

عقل: توضیح اینکه سرشت ها بر محبت کسی که با آنها نیکی کند و واسطه احسان به آنها باشد، ساخته شده است. و می دانیم که تمام آنچه از نعمت‌های فراوان و عنایات بی‌پایان خداوند ما را فرا گرفته، به برکت مولایمان(عج) و به واسطه اوست، پس عقل حکم می‌کند که او را دوست بداریم بلکه نهاد ما بر محبت او سرشته شده است.

 

نقل: در کتاب «غایه المرام» به نقل از نعمانی به سند خود از رسول خدا (ص) روایت آورده که فرمودند: «خداوند در شب معراج به من وحی فرمود: «ای محمد! چه کسی را در زمین بر امتت جانشین کرده ای؟ و حال انکه او بهتر می دانست، گفتم: ای پروردگار برادرم را، فرمود: «علی ابن ابی طالب را؟» گفتم: آری پروردگارا، فرمود: «ای محمد، من به زمین نظر افکندم، پس تو را از آن برگزیده ام ،پس من یاد نمی شوم تا اینکه تو با من یاد شوی، من محمود هستم و تو محمد هستی، سپس بار دیگر بر آن نظر افکندم و از آن علی بن ابی طالب را برگزیده ام، پس او را جانشین تو قرار دادم که تو سید پیغمبرانی و علی سید اوصیاء و برای او اسمی از اسم هایم قرار دادم که من اعلی هستم و او علی است.

ای محمد، من علی، فاطمه، حسن و حسین و امامان دیگر را از یک نور آفریده ام، سپس ولایت شما را بر فرشتگان عرضه نمودم، پس هر که آن را پذیرفت، از مومنین شد و هر که آن را انکار نمود از کافران گردید.

ای محمد اگر بنده ای از بندگانم آنقدر مرا پرستش کند تا اینکه به هلاکت رسد، سپس در حالی که منکر ولایتتان باشد و مرا ملاقات کند، او را به جهنم خواهد برد.»

سپس فرمود: «ای محمد آیا می خواهی آنان را ببینی؟» گفتم: آری، فرمود: «در پیش رویت به پا خیز»، چون رفتم ناگاه دیدم علی بن ابی طالب، حسن بن علی، حسین بن علی، علی بن الحسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و حجت قائم که همچون ستاره درخشانی در میان آنها بود.

گفتم :پرودگارا اینان کیستند؟ فرمودند: اینان امامان هستند و این قائم است، حلالم را حلال و حرامم را حرام می‌کند و از دشمنانم انتقام می‌گیرد، ای محمد او را دوست بدار که من او را و دوست دارنده او را دوست دارم».

 

 

*منبع: مکیال المکارم جلد 2