| وقتی امام زمان(عج)، عامل و محور وحدت و همبستگی است و وقتی می آید تا در جهان، حکومت واحد تشکیل دهد و با آمدن او دل ها به هم نزدیک و کینه ها برطرف می شود، منتظر راستین هم باید در همین خط حرکت کند تا جهت مهدوی داشته باشد. |
پیروزی و موفقیت اجتماعی، در وحدت و یکپارچگی است. شکست و ضعف و نابودی هم، پیامد تفرقه و جدایی و تشتت در افکار و رفتار و صنوف و نیروها و فعالیت هاست. این نکته، آن قدر روشن است که نیاز به توضیح ندارد. در قرآن نیز دعوت به وجود و پرهیز از تفرقه شده است.(1)
پیامبر(ص) ما پیامبر وحدت بود، هم سخنانش دعوت به همبستگی و اتحاد بود، هم رفتارش الفت بخش و وحدت آفرین بود. می فرمود: «مومنان همه با هم برادرند و خونشان برابر است و همه باید در برابر دشمن متحد و یکپارچه باشند (وَ هُم یَد علی مَن سِواهُم)»(2) و می فرمود: «یَدُ اللهِ عَلی الجماعة؛(3)، دست خدا همراه جماعت است.»
تجربه تاریخی نشان می دهد هر جا که پای اختلاف پیش آمد، در پی آن شکست بود، پیامبر(ص) ما نیز فرمودند: «اختلاف نکنید، همانا کسانی که پیش از شما بودند دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.»(4)
با همه این توصیف ها، غصه آور این است که امت عظیم اسلامی در سطح جهان، امروز پراکنده اند، کشمکش های قومی و نزاع های قبیله ای و اختلافات فرقه ای، عظمت و شوکت مسلمین را زیر سوال برده است و دشمنان هم می کوشند با ایجاد اختلاف یا دامن زدن به اختلافات، به مقاصد شوم خود برسند، در سطح داخلی هم تفرقه و چند دستگی هایی دیده می شود.
جامعه امام زمانی چگونه است؟ همه متحد و زیر یک پرچم و یک رهبری قرار دارند و تفرقه ها به وحدت منتهی می شود. در دعای افتتاح که در شب های ماه رمضان خوانده می شود، خواسته و آرزوی ما وحدت و همبستگی بر محور امام زمان است: «اللّهم المُم بِهِ شَعثَنا، وَاشعَب بِه صَدعَنا، وارتُق بِه فَتقَنا، و کَثَّر بِهِ قلَّتنا وَ اعُزز بِه ذِلتنَا... »(5) (خداوندا، به برکت وجود امام زمان(عج)، پراکندگی و تشتت و از هم گسیختگی ما را به وحدت و التیام و همبستگی مبدل ساز، کمی ما را به سبب او افزون کن و خواری ما را به عزت تبدیل کن)
وقتی امام زمان(عج)، عامل و محور وحدت و همبستگی است و وقتی می آید تا در جهان، حکومت واحد تشکیل دهد و با آمدن او دل ها به هم نزدیک و کینه ها برطرف می شود، منتظر راستین هم باید در همین خط حرکت کند تا جهت مهدوی داشته باشد.
امام امت و مقام معظم رهبری، به عنوان کسانی که به نیابت از امام عصر(عج)، رهبری امت ما را بر عهده داشته و دارند، بارها بر مساله وحدت مسلمین و پرهیز از کارهای تفرقه انگیز تاکید کرده اند. این رهنمودها در جامعه اسلامی باید جامه عمل بپوشد و برخی کارها و مراسم که دشمنی آفرین و تحریک کننده برای منازعات است، باید ترک شود و سلیقه شخصی کنار نهاده شود.
وحدت و همبستگی، هم در جامعه بزرگ اسلامی در سطح جهان مطلوب است، هم میان پیروان اهل بیت و شیعیان، هم در بین مردم کشور و شهرها و خانواده ها و دوستان و برادران دینی.
بکوشیم که با تفرقه و منازعات بیهوده و جبهه گیری های خصمانه علیه یکدیگر، دل امام زمان(عج) را به درد نیاوریم و آب به آسیاب دشمن نریزیم. امیرمومنان(ع) در خطبه «قاصعه»، به طور تفصیل از عوامل عزت و ذلت اقوام گذشته و پیروزی و شکست آنان سخن می گوید و از جمله عوامل عزت آور و استمرار نعمت های الهی و رفع زیان های دشمنان، اینها را بر می شمارد: «مِنَ الاجتنابِ للفُرقة، و اللّزومِ للأ لفةِ، و التحاضَّ عَلیها و التّواصی بها»(6) (پرهیز از تفرقه، ملازم بودن با همبستگی، تشویق و توصیه یکدیگر به الفت و وحدت).
اینها قواعد کلی عزت و ذلت اقوام و امت هاست و ما چه فراوان به این عناصر عزت آفرین نیازمندیم.
پی نوشت ها:
1.آل عمران، آیه103 و 105
2.اصول کافی، ج1، ص404
3.نهج الفصاحه، حدیث 3211
4.کنزالعمّال، حدیث 894
5.مفاتیح الجنان، دعای افتتاح
*برگرفته از «زندگی مهدوی؛ اخلاق و اوصاف منتظران»، نوشته جواد محدثی