کسی که معنویت را با حرکت سیاسی، یکجا در برنامه زندگی خود قرار میدهد، برای او ترس از شکست معنا ندارد ..
شاخصهای انتخابات در ‘مکتب امام’ / معنویت / رهبر معظم انقلاب: کسی که معنویت را با حرکت سیاسی، یکجا در برنامه زندگی خود قرار میدهد، برای او ترس از شکست معنا ندارد/ تمدن غربی بر پایه طرد معنویت بنا شد لذا هرچه پیشرفت کند، انحرافش بیشتر میشود.
مجلس نهم: بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در باب “معنویت” :
در نظام اسلامى، آن تحوّلى که به وجود مىآید، صرفاً تحوّل سیاسى نیست… انسان مادّى، انسان معنوى و الهى مىشود و آرزوهاى مادّى به آرزوهاى والاى انسانى و خدایى تبدیل مىگردد. مسلمانان به برکت برهه کوتاهِ حاکمیتِ خدا در صدر اسلام توانستند قرنهاى متمادى دنیا را متحوّل کنند؛ به دنیا علم و مدنیّت و تفکّر و عقل و روح و معنا و منطق و همه چیز ببخشند؛ آن مدنیّت عظیم اسلامى را پدید آورند و زمینه پیشرفتهاى بشر را در سالها و قرنهاى بعد از آن ایجاد کنند، به خاطر آن تحوّلى است که در انسان مُسلمِ صدر اسلام به وقوع پیوست.
امروز هم مسلمانِ حقیقى که به برکت ارتباط با خدا، تحوّل واقعى یافته و به انسان روحانى تبدیل شده باشد – نه به معناى اینکه نیازهاى جسمانى و مادّى را فراموش کند؛ نه: «و لاتنس نصیبک من الدّنیا»؛ دنیا را هم باید آباد کند، مادّیات را هم بایستى کیفیت ببخشد، علم را هم باید پیش ببرد، زندگى را هم باید سامان دهد؛ اما در اینها منحصر نشود و این تحوّل را پیدا کند که به آرمانهاى معنوى و آرزوهاى بزرگ الهى دلباخته گردد – خواهد توانست نه فقط جامعه خود را کیفیت و برترى دهد، بلکه روى دنیا اثر بگذارد، روى تاریخ اثر بگذارد و انسانیت را متحوّل کند.
دشمنان ملت ایران از روز اوّل سعى کردهاند که دلهاى آحاد این ملت را نومید کنند و در ذهن آنها یک فضاى تیره و تار به وجود آورند. نقطه مقابل این، همان توکّل به خدا و اعتماد به خدا و خواستن از خدا و ارتباط با خدا و تضرّع نزد پروردگار است. این توکل و اعتماد و تضرع، دل را منوّر مىکند و فضا و افق را روشن مىسازد.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم – ۱۳۷۷/۰۷/۲۹
در مکتب سیاسی امام، معنویت از سیاست جدا نیست… حتّی در مبارزات سیاسی، کانون اصلی در رفتار امام، معنویت او بود. همه رفتارها و همه مواضع امام حول محور خدا و معنویت دور می زد. امام به اراده تشریعی پروردگار اعتقاد و به اراده تکوینی او اعتماد داشت و می دانست کسی که در راه تحقق شریعت الهی حرکت می کند، قوانین و سنت های آفرینش کمک گار اوست.
او معتقد بود که«ولله جنود السّماوات و الأرض و کان الله عزیزاً حکیما». امام قوانین شریعت را بستر حرکت خود می دانست و علائم راهنمای حرکت خود به شمار می آورد. حرکت امام برای سعادت کشور و ملت، بر مبنای هدایت شریعت اسلامی بود؛ لذا «تکلیف الهی» برای امام کلید سعادت به حساب می آمد و او را به هدفهای بزرگِ آرمانی خود می رساند. این که از قول امام معروف است و همه می دانیم که گفته بودند «ما برای تکلیف عمل می کنیم، نه برای پیروزی»، به معنای بی رغبتی ایشان به پیروزی نبود. بدون تردید پیروزی در همه هدفهای بزرگ، آرزوی امام بود. پیروزی جزو نعمتهای خداست و امام به پیروزی علاقه مند بود – نه این که علاقه مند نبود یا بی رغبت بود… کسی که برای تکلیف عمل می کند، دچار تردید و تزلزل نمی شود؛ ترسیده و خسته نمی شود؛ از راه برنمی گردد و مصلحت اندیشی های شخصی، تعیین کننده ی راه و جهتگیری او نمی شود.
کسی که سیاست را با عرفان جمع می کند و معنویت را با حرکت سیاسی، یکجا در برنامه زندگی خود قرار می دهد، برای او ترس از مرگ معنا ندارد؛ ترس از شکست هم معنا ندارد. این درست نقطه مقابل سیاستِ کهنه شده و از مد افتاده غربی است که به دروغ آن را سیاستِ مدرن می گویند؛ یعنی تفکیک دین از سیاست، و تفکیک دولت از معنویت. تمدن غربی بر پایه ستیز با معنویت و طرد معنویت بنا شد؛ این خطای بزرگ کسانی بود که تمدن و حرکت علمی و صنعتی را در اروپا شروع کردند. به علم اهمیت دادند – این خوب بود – اما با معنویت به جنگ برخاستند؛ این بد و انحراف بود. لذا این تمدن مادی و دور از معنویت هرچه پیشرفت کند، انحرافش بیشتر می شود؛ هم خود آنها و هم همه بشریت را با میوه های زهرآگین خود تلخکام می کند؛ همچنان که تا امروز کرده است.
حرف نوی مکتب سیاسی امام بزرگوار ما برای دنیا این است که در همه ارکان برنامه ریزی های یک قدرت سیاسی، سیاست با معنویت، و قدرت با اخلاق همراه شود و اصول اخلاقی مورد مراعات قرار گیرد.
بیانات در مراسم پانزدهمین سالگرد ارتحال امام خمینى(ره) – ۱۳۸۳/۰۳/۱۴
منبع: نسیم