اين چرخ فلک که ما در او حيرانيم
فانوس خيال از او مثالي دانيم

ما چون صوريم کاندر او حيرانيم

خورشيد چراغداران و عالم فانوس

زان پيش که از زمانه تابي بخوريم

برخيز ز خواب تا شرابي بخوريم

چندان ندهد زمان که آبي بخوريم

کاين چرخ ستيزه روي ناگه روزي

رنگ رخ خود به رنگ عناب کنم

برخيزم و عزم باده ناب کنم

بر روي زنم چنانکه در خواب کنم

اين عقل فضول پيشه را مشتي مي

در زيرزمين نهفتگان مي‌بينم

بر مفرش خاک خفتگان مي‌بينم