فلسفه پارکور

پارکور يک رشتهٔ ورزشي است، اما فلسفه‌اي با ارزش‌هاي خاص خود و براي آگاهي از توانايي‌هاي خويشتن، مبارزه عليه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از يک ورزش و هنر، يک شيوهٔ زندگي کردن و يک فلسفهٔ روزانه‌است.

يکي از فلسفه‌هاي اين ورزش، اتکا به توانايي‌هاي جسمي و ذهني افراد براي کمک کردن به کساني است که در شرايط ويژه‌اي قرار دارند. به همين دليل است که در اين ورزش خبري از مسابقه و رده‌بندي ورزشکاران و غيره نيست، زيرا هر کسي تنها براي خودش و نه براي اثبات برتري خود، تمرين مي‌کند.

بسياري پس از آشنايي با پارکور، اصول آن را در زندگي خود نيز به کار مي‌برند. به کساني که از اصول پارکور در زندگي خود بهره مي‌برند «تراسور» گفته مي‌شود.هنر پشت سر گذاشتن کاراي موانع، با به چالش کشيدن فيزيکي و جسمي خود باعث مي‌شود که با موقعيت‌هاي زندگي روزانه آسان‌تر کنار بياييم. وقتي که يک مانع يا به عبارتي وضعيتي دشوار در زندگي ما پديدار شود، يک تراسور همانگونه که در پارکور ياد گرفته، سريع و کارا بر آن غلبه مي‌کند و بدون تغيير مسير به راه خود ادامه مي‌دهد.

جدا از حرفه‌اي شدن در حرکات، قسمت اصلي آموزش و تمرين صحيح پارکور، توانايي غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگي است، چرا که ابتدا بايد بتوان بر ذهن و تفکر خود چيره شد تا توانايي حرفه‌اي شدن در پارکور در ما بوجود آيد. کساني که پارکور تمرين نمي‌کنند معمولاً دربارهٔ آين موضوعات چيزي نشنيده يا نديده‌اند؛ در صورتي که به گفتهٔ بنيان‌گذار اين هنر، «فلسفه» جزء دروني پارکور است.

پارکور چه چيزي نيست؟

پارکور حرکات آکروباتيک، بدل کاري، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌هاي بلند بدون دليل نيست. هم چنين پارکور «حرکت‌هاي دلخواه» نيست بلکه مجموعه‌اي از حرکات از پيش تعريف شده و هدفمند است.

در پارکور خبري از مسابقه و کل‌کل هم نيست. يک کمپين از يکم ماه مه سال 2007 توسط وبگاه رسمي پارکور براي حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضاي اين کمپين اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحريک مي‌کند که با ديگران براي رضايت تماشاگران يا اثبات برتري‌هاي خود و يا احيانا سودهاي مالي مبارزه کنند؛ در حالي که در پارکور، افراد در کنار يکديگر و فقط براي خودشان تمرين مي‌کنند. پس پارکور نمي‌تواند تبديل به يک رشتهٔ مسابقه‌اي شود، مگر آن که اساس وجودي آن يعني «پرورش خود» ناديده گرفته شود.

تفاوت دو آزاد و پارکور

دو آزاد (به انگليسي: Free running) در ابتدا معادل انگليسي واژهٔ پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌اي مستقل از ورزش شناخته مي‌شود. دو آزاد در مقايسه با پارکور داراي حرکاتي با جزييات بيشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها براي خلاقانه‌تر شدن، زيبايي و جذاب شدن ورزش است.

هدف پارکور رسيدن سريع و کارا و در مسيري مستقيم است، در حالي که دو آزاد هنر حرکت کردن در محيط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسير دلخواه است.

دوندگان آزاد حرکاتي را تمرين کرده و به کار مي‌گيرند که لزوماً براي غلبه کردن بر موانع انجام نمي‌شود. مهم‌ترين عنصر در دو آزاد، هماهنگي بين دونده و مانع است و حرکات بايد نوآورانه، زيبا و خلاقانه باشد.