محور : انفاق ، خمس و زكات = جهاد اقتصادي

مرحوم ملا محسن فيض در كتاب حقايق ، در اخلاق و سير و سلوك مى نويسد:
يكى از حكماء گفته من همواره به تلاوت قرآن مشغول بودم و شيرينى از آن احساس نمى كردم ، تا روزى چنان تلاوت مى كردم كه گويى مى شنيدم كه از خود نبى اكرم صلى الله عليه و آله كه هيچگاه از عمل خير بهره مند نخواهيد شد مگر از آنچه دوست مى داريد انفاق نمائيد، كه خداوند مى فرمايد:
اءنفقوا من طيبات ما كسبتم و مما اخرجنا لكم من الارض و لا تيمممو الخبيث منه تنفقون و لستم بآخذيه الا ان تغمضوا فيه .(216)
مال مناسب و پاكيزه اى كه بدست آورده ايد، و آنچه از زمين فراهم ساخته ايد در راه خدا انفاق كنيد و چيزهاى نامناسب و پليد را براى احسان نگذاريد و بدانيد در صورتى بسزاى احسان خود مى رسيد كه از آنچه داده ايد چشم بپوشيد.
شاعرى اين آيات را به شعر در آورده كه بسى قابل توجه است :
لن تنالوا البر حتى تنفقوا
آنچه دارى دوست يعنى ده زاو
نيست تنها بذل مال انفاق و بر حق بمالت ننگرد بيند بسر
تا چه باشد نيتت در بذل مال
بر هدايت مى دهى يا بر ضلال
هر عمل كان بر حقت نزديك كرد
هست آن بر تا كه فعلى نيك كرد
كم ده و نيكو ده اندر راه او
مى بخواه آن را كه شد دلخواه او
هر چه دارى دوست آن شرك خفى است
دوست گير آن را كه جز او هيچ نيست
حب غير او چو رفت از دل برون
مال چبود يا دهى كم يا فزون
عاشق مخلوق گر در راه دوست
بگذرد از هر چه كو داراى اوست
تو براء عشق خلاق ، اى دغل
مى دهى آنرا كه رد است و اقل
گر بود در سفره ات مرغ و بره
بهر مسكين نان خشك است و تره
در زكات آنرا دهى كو ارذلست
گندم بى مغز و جوز انزل است
گوئى افزون ده مرا يا رب عوض
اهل بيتم را نگهدار از مرض
من زكاتى را كه گفتى داده ام
دست من گير اين زمان كافتاده ام (217)
اشعار پر نغزى كه همان تفسير آيات قرآن كريم است در حق كسى كه ارذل اموال خود را در راه خدا به عنوان زكات يا صدقات و مبرات ديگر مى دهد.

منبع : ليله القدر