محور : اهل بيت (ع) و مسائل اقتصادي

رزق و روزی در بیان معصومین(ع)

پیامبر خدا صلی اللّه علیه و آله:

ضروزی کسی که اطعام می کند، سریع تر از فرو رفتن کارد در کوهان شتر، به سویش می آید.

بحارالانوار/76/60

ضصدقه زیاد بدهید، تا خداوند به شما روزی بدهد. بحارالانوار/77/176

ضغم روزی فردا را مخور، زیرا هر فردایی روزی خود را می آورد. بحارالانوار/77/67

ضکسی که در روزی خود تأخیر و تنگی بیند، باید زیاد تکبیر بگوید و کسی که اندوهش زیاد شود، بسیار استغفار کند. کنزالعمال/9325

ضاگر آدمی، هم چنان که از مرگ می گریزد، از روزی می گریخت، باز روزی به او می رسید، هم چنان که مرگ به او می رسد. مکارم الاخلاق/2/377

ضنه حرص زدن حریص، روزی را به طرف او می کشاند و نه ناخوش داشتن کسی از روزی، آن را از او باز می دارد. بحارالانوار/77/68

امام علی علیه السلام:

ضدنیا نوبتی است و دولت آن، دست به دست می گردد؛ پس با زیباترین شیوه، بهره خود را از آن بخواه. بحارالانوار/103/26

ضگنج های روزی، در اخلاق خوش نهفته است. بحارالانوار/77/287

ضکمک مالی کردن به برادر دینی، روزی را زیاد می کند. بحارالانوار/74/395

ضهر که خوش نیت باشد، روزی اش زیاد شود.

بحارالانوار/103/21

ضاز جمله اندرزهای لقمان به فرزندش این بود: فرزندم کسی که در به دست آوردن روزی یقینش )به خدا( اندک و نیتش )به روزی رسان( سست است باید از این نکته عبرت آموزد که خدای تبارک و تعالی او را در سه مرحله از خلقتش روزی داد بدون آن که خودش در آن ها کسب و تدبیری داشته باشد، پس خدای تبارک و تعالی در مرحله چهارم نیز روزی او را خواهد داد... در رحم مادرش ... و از شیر مادرش ... و از درآمد والدینش روزی او را داد ... تا آن که بزرگ شد و عقلش رشد کرد و مستقلاً به کسب درآمد پرداخت. در این هنگام، برخود سخت گرفت و به پروردگارش بدگمان شد و از ترس تنگدستی و یقین نداشتن به وعده خدای تبارک و تعالی، حقوق مالی خود )نسبت به دیگران( را نادیده گرفت و خود و خانواده اش را در سختی و در تنگنا قرار داد. خصال/122

ضخداوند روزی شما را تضمین کرد و به کار )انجام واجبات( فرمان داده شده اید. پس، طلب روزی تضمین شده، نباید برای شما مقدم بر اعمال واجب باشد؛ لیکن به خدا سوگند که شک بر شما عارض شده و اوهام نادرست با یقین درآمیخته است؛ چندان که آن چه برای شما تضمین شده، گویی به صورت امری واجب درآمده و گویی، آن چه واجب شده، از دوش شما برداشته شده است! نهج البلاغه/ خطبه 114

ضبسا انسان هایی که )در طلب روزی( خود را به رنج می افکنند، اما در سختی و تنگدستی به سر می برند و بسا کسانی که در طلب روزی میانه روی می کنند و دست تقدیر آنان را یاری می رساند. بحارالانوار/103/35

ضاختیار کم و زیادشدن روزی ها، جز در دست روزی رسان نیست. غررالحکم/10838

ضروزی ها را مقدر فرمود و آن گاه آن ها را زیاد و کم و به تنگی و فراخی عادلانه تقسیم کرد، تا هرکه را بخواهد به وسعت روزی و یا تنگی آن بیازماید و از این طریق، سپاس گزاری و شکیبایی توانگر و تهیدست را به آزمایش گذارد. نهج البلاغه/ خطبه 91

امام حسن علیه السلام:

ضدر طلب روزی، مانند کسی که برای چیره شدن )بر دشمن( پیکار می کند، کوشش مکن و به تقدیر نیز چندان تکیه مکن که از کار و کوشش دست کشی، زیرا در جست وجوی فضل و روزی خدا برآمدن، از سنت است و پوییدن راه اعتدال در طلب روزی، از عفت است. نه عفت، روزی را از انسان دور کند و نه حرص، روزی زیاد می آورد؛ چه، روزی قسمت شده است و حرص زدن موجب افتادن در ورطه گناهان می شود. بحارالانوار/78/106

امام سجاد علیه السلام:

ض)در حمد و ستایش خدای عزوجل:( و از رزقی که عطا فرموده، برای هر جانداری بهره مشخصی از روزی قرار داده است و به هرکس روزی بیشتر دهد، کسی نمی تواند از آن بکاهد و به هر کس روزی کمتر دهد، کسی نمی تواند بر آن بیافزاید. صحیفه سجادیه/ دعای اول

امام محمدباقر علیه السلام:

ضروزی ها معین و تقسیم شده است، و خدای را فضل و زیادتی است که آن را از طلوع فجر تا طلوع خورشید تقسیم می کند و این فرموده اوست که :»از خدا فضل او را بخواهید«. ذکر خدا بعد از طلوع فجر در تحصیل روزی مؤثرتر است از سفرکردن و کوشیدن. بحارالانوار/85/323

ضپشت سر برادرانت دعا کن، که این کار، روزی را به طرف تو سرازیر می کند. بحارالانوار/76/60

امام جعفر صادق علیه السلام:

ضهرکه با خانواده خود نیکوکار باشد، روزی اش زیاد شود. بحارالانوار/69/408

ضاز طلب روزی حلال دست مکش، زیرا طلب روزی حلال، تو را در دینت یاری می رساند. پای اشترت را ببند و به خدا توکل کن. امالی مفید/ 172

ضابوعبیده به امام صادق علیه السلام عرض کرد: »دعا کن که خداوند، روزی مرا در دست بندگانش قرار ندهد« امام علیه السلام فرمود: خداوند چنین کاری نمی کند. او روزی بندگان را در دست یکدیگر قرار داده است، اما از خدا بخواه که روزی ات را در دست بندگان خوبش قرار دهد، که این از خوشبختی است. تحف العقول/361

ضامیرالمؤمنین علیه السلام بارها می فرمود: به یقین بدانید که خدای تعالی اجازه نمی دهد بنده بر آن چه در قرآن برایش مقدر شده پیشی گیرد؛ هرچند سخت بکوشد و با تمام توان چاره اندیشد و ترفند زند. ای مردم! هیچ انسانی با هوش و ذکاوت خود نمی تواند تغییری در جهت افزایش روزی خود پدید آورد و از روزی هیچ فقیری، به سبب کم هوشی او، کم نمی شود. کسی که این نکته را بداند و به آن عمل کند، بیش از همه آسایش دارد و سود برده است. بحارالانوار/103/33

ضخدای تعالی، روزی احمقان را فراخ گردانید تا خردمندان درس عبرت بگیرند و بدانند که دنیا، با تلاش و زرنگی به دست نمی آید. بحارالانوار/103/34

ضهرگاه در روزی ات تأخیر و تنگی دیدی، زیاد استغفار کن، زیرا خدای عزوجل در کتاب خود فرموده است: »از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است، تا از آسمان برایتان پی درپی باران فرستد. و شما را به اموال و فرزندان مدد کند« یعنی در دنیا، »و برای شما بهشت ها قرار دهد« یعنی در آخرت. بحارالانوار/78/201

افق حوزه :: 15 اردیبهشت 1389 - شماره 268