محور : اقتصاد

 دکتر غلامعلی فرجادی

دکتر طبیبیان فردی است که در صراحت بیان در کشور حداقل بین اقتصاددانان زبانزد است و آنچه را فکر می کند درست است بدون پرده پوشی بیان می دارد و البته طبیعی است که صریح بودن به ویژه در کشور ما هزینه دارد و این هزینه را نیز وی به کرات با انتخاب خود پرداخته است. در یک اقتصاد رانتی دفاع از انحصارات و حمایت از انواع رانت های دولتی مانند اعتبارات، ارز و سهمیه می تواند منافع شخصی زیادی به همراه داشته باشد. دکتر طبیبیان کاملا مخالف این جریان حرکت کرده است.

برای اظهارنظر کردن در مورد دکتر محمد طبیبیان، فرد لازم است که وی را از نزدیک بشناسد و حتی با او کار کرده باشد. اینجانب در دو مقطع زمانی با دکتر طبیبیان از نزدیک کار کرده ام. دوره اول به سال های ۱۳۶۳ ۱۳۵۹ برمی گردد، زمانی که پس از اتمام تحصیلات در اوایل انقلاب به کشور بازگشتم و در سازمان برنامه و بودجه آن روز مشغول به کار شدم، ورود من به سازمان تقریبا همزمان با شروع تدوین برنامه اول بود برنامه ای که چهار سال پس از تدوین نهایی نهایتا در سال ۱۳۶۶ به تصویب رسید. برای من سال های ۱۳۶۳ ۱۳۵۹ یکی از پربارترین سال های تلاش و یادگیری بود. در آن سال های اول انقلاب جو حاکم بر تمام سازمان های دولتی به ویژه سازمان برنامه و بودجه جو ایثار و فداکاری اجتماعی بود و دکتر محمد طبیبیان در سمت مدیر دفتر کلان سازمان بدون انتظار دریافت هرگونه پاداش و امتیاز مادی تنها با دغدغه توسعه و پیشرفت کشور تقریبا به طور شبانه روزی همراه با دیگر کارشناسان صدیق سازمان در تدوین برنامه اول توسعه جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کرد. دوره دوم به اوایل سال ۱۳۷۴ برمی گردد. زمانی که اینجانب از دانشگاه مازندران به موسسه عالی پژوهش در برنامه ریزی و توسعه وارد شدم. مدت کوتاهی پس از ورود من به موسسه دکتر طبیبیان به ریاست موسسه منصوب شد. در طول حدود دو سالی که مسئول موسسه بود اینجانب با یکی دیگر از ویژگی های شخصیتی وی آشنا شدم و آن مسئولیت پذیری بسیار بالای وی در هدایت موسسه بود.

علاوه بر این وی مدیریت را صرفا نشستن در برج عاج و دستور دادن نمی دید و ارتباط بسیار دوستانه و عاطفی با کلیه کارکنان موسسه داشت و در حل مشکلات شخصی کارکنان نیز از هیچ تلاشی کوتاهی نمی کرد. دکتر محمد طبیبیان از معدود اقتصاددانان کشور با ویژگی هایی که اگر نگوییم بی نظیر حداقل کم نظیر است. یکی از ویژگی های آقای دکتر طبیبیان این است که در رشته اقتصاد خوب درس خوانده و خوب هم علم اقتصاد را درک کرده است ولی خود به خوبی می داند که عالم بودن به تنهایی کافی نیست. وی هیچ گاه از علم اقتصاد استفاده ابزاری نکرده است و علم را به خاطر علم، تظاهر و افتخار شخصی نمی خواهد. در تمام ۳۰ سال گذشته سعی کرده است که از علم و دانش خود در راه توسعه و پیشرفت کشور استفاده کند. دغدغه اصلی وی پیشرفت کشور است و در این راه عامل عمده توسعه و پیشرفت کشور را در تعقل گرایی و خردورزی می داند و معتقد است که اگر به دور از شعارگرایی و عوام زدگی و توصیه های عامه پسند تصمیم گیری های سیاسی براساس تعقل بشری و تجربیات آزمون شده کشورها اتخاذ شود مسیر توسعه هموار می شود. ویژگی دیگر وی این است که کاملا پایبند اخلاق حرفه ای است و معتقد است که اگر افراد پایبند اخلاق حرفه ای نباشند به راحتی به ابزار دست سیاستمداران تبدیل خواهند شد. به همین دلیل پایبند بودن به اخلاق حرفه ای هیچ گاه قلم به مزد نبوده است و اینجانب بارها از نزدیک شاهد بوده ام که بین اصول و مبانی فکری خود و مادیات هیچ تردیدی در انتخاب اولی به خود راه نداده است. به همین دلیل پس از ۳۰ سال کار در دانشگاه و در بالاترین سطوح کارشناسی از سطح زندگی متوسطی برخوردار است.

دکتر طبیبیان فردی است که در صراحت بیان در کشور حداقل بین اقتصاددانان زبانزد است و آنچه را فکر می کند درست است بدون پرده پوشی بیان می دارد و البته طبیعی است که صریح بودن به ویژه در کشور ما هزینه دارد و این هزینه را نیز وی به کرات با انتخاب خود پرداخته است. در یک اقتصاد رانتی دفاع از انحصارات و حمایت از انواع رانت های دولتی مانند اعتبارات، ارز و سهمیه می تواند منافع شخصی زیادی به همراه داشته باشد. دکتر طبیبیان کاملا مخالف این جریان حرکت کرده است. او در تمام زندگی حرفه ای خود سعی کرده است از طریق تدریس، تالیف، سخنرانی و ارائه مقاله از رقابت اقتصادی، مشارکت افراد در سرنوشت اقتصادی خود و حقوق فردی در مقابل انحصارات دفاع کند و هیچ گاه در طول ۳۰سال گذشته از این دیدگاه منحرف نشده است.

منبع: شرق