محور : معرفی مقاله

احمد جعفري صميمي (استاد اقتصاد دانشگاه مازندران)
صديقه قلي‌زاده كناري  (دانش آموخته كارشناسي ارشد علوم اقتصادي دانشگاه مازندران)

چكيده
هدف اين مقاله، بررسي عوامل مؤثر بر رشد اقتصادي در كشورهاي درحال توسعه با استفاده از داده‌هاي سري زماني و مقطعي و آزمون فرضية اثر منفي تورم بر رشد اقتصادي در 90 كشور درحال توسعه طي سال‌هاي (2003-1995) است. براي اين منظور الگوي سيستم معادلات همزمانِ شامل بر دو معادلة تورم و رشد اقتصادية با تأكيد بر مدل مثلثي گوردن بكار گرفته شده است. نتايج حاصل از برآورد الگوهاي رگرسيوني نشان مي‌دهند كه متغيرهاي رشد صادرات كالاها و خدمات، مجموع سهم سرمايه‌گذاري خصوصي و دولتي به توليد ناخالص داخلي، بر رشد اقتصادي اثر مثبت و معناداري دارند. رشد نيروي كار نيز بر رشد اقتصادي اثر مثبت اما بي‌معنايي داشته است. همچنين اثر سهم هزينه‌هاي جاري دولت از توليد و تورم بر رشد اقتصادي منفي و معنادار است. بنابراين فرضية اصلي اين مقاله ـ اثر منفي تورم بر رشد اقتصادي ـ در اقتصاد كشورهاي درحال توسعه تأييد شده است. كاهش تورم، يك گام مؤثر در راستاي دسترسي به نرخ رشد اقتصادي بالا در اين كشورها مي‌باشد. مطابق با نتايج، يك درصد افزايش در تورم، رشد اقتصادي را به ميزان 02/0 درصد كاهش داده است. نتايج بدست آمده در معادله تورمي، بيان مي‌كنند كه رشد حجم نقدينگي و اينرسي تورمي ـ تورم دوره قبل ـ در توضيح تغييرات سطح تورم نسبت به متغيرهاي ديگر، نقش بيشتري دارند. بنابراين در راستاي رشد اقتصادي مطلوب، سياست‌هاي كاهش حجم نقدينگي و افزايش انتظارات خوشبينانه، با توجه به توانايي دولت در كنترل تورم از طريق اينرسي تورمي، براي كشورهاي درحال توسعه پيشنهاد مي‌شود.

:: برای دسترسی به متن کامل مقاله می توانید به مجله نامه مفید شماره 63  مراجعه فرمایید ::