محور : توشه تبلیغ
گرد آورنده : نویسنده وبلاگ
دلايل اهميت زكات،
هيچ كتاب دينى و غير دينى، مردم را دعوت به انفاق و كمك به محرومان نكرده است.
أَنْفِقُوا، 19 بار.
ينْفِقُونَ، 22 بار.
و حدود 70 مرتبه از انفاق صحبت شده است.
و عدد 70 علامت كثرت است.
ائمه، گاهى هم مال و گاهى نصف مال را مىدادند.
از نظر انسانى چه چيز بهتر از انفاق موجب
تعادل، اشتغال، دعاى مردم و جلوگيرى از مفاسد مىشود؟
امنيت و آرامش اجتماعى در سايه انفاق ايجاد مىشود
زكات: رابطه با خدا در كنار رابطه با مردم است.
سؤال:
چگونه مردم را به زكات ترغيب كنيم؟
ـ بيان احكام و اسرار و آثار و خطر ترك آن.
ـ بيان آيات و روايات زكات و تبليغ.
ـ تشويق مردم.
سؤال:
آيا زكات مردمى است يا دولتى و حكومتى؟
ـ ولى مسلمين مأمور مىفرستد، اما حكم جلب ندارد و بايد حرف مردم را قبول كرد و اساس بر تربيت اين است.
سؤال:
آيا رسيدگى به فقرا جداى از زكات است كه در سوره بقره چنين آمده:
آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَ الْيتامى وَ الْمَساكينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السّائِلِينَ وَ فِي الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّكاةَ[بقره، 177].
ـ در آيه بر،آتَى الْمالَ عَلى حُبِّه[بقره، 177].
سيماى ابرار است.
سؤال:
آيا ماليات جاى خمس و زكات را مىگيرد؟
از نظر فقهى نه.
اولا در دولتهاى قبلى، عشريه و خراج بود، ولى فقها زكات را واجب مي دانستند.
اگر جايگزين بود، ائمه مىگفتند با وجود خراج ديگر خمس ندهيد.
ثانيا، مالياتها هزينه زندگى شماست، ولى زكات جبران كمبودهاست.
(با توجه به مصارف زكات)
ثالثا، در ماليات قصد قربت نيست؛ ماليات را مىگيرند، ولى زكات را با اخلاص مىدهند.
رابعا،در ماليات تفاوت بين ضعيف و قوى نيست، از همه ماليات مىگيرند؛ فقير و غنى.
خامسا، بر فرض كه ماليات دولت، همان خمس و زكات باشد، دوبار دادنش چه اشكالى دارد؟
سادسا، در تمام كشورهاى پيشرفته، غير از ماليات، جا براى مؤسسات خيريه هست.
سؤال:
آيا صدقه و انفاق و زكات يكى است؟
انفاق اعم است و شامل كمكهاى غير مالى، واجب و مستحب و...است.
سؤال:
آيا زكات منحصر در 9 چيز است؟
فقها منحصر دانستهاند، ولى بعضى از آنها، مال التجارة را مشمول زكات دانسته، مانند آيت الله سيستانى و ديگر فقها در غير از اين مورد، احتياط مستحب دانستهاند.
اين همه گرسنه با وضع زكات فعلى چه مىشود؛ با توجه به اين كه طلا و نقره و انعام قابل زكات نيست؟
پاسخ: خمس جانشين زكات است.
خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكيهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَيهِمْ إِنَّ صَلاتَك سَكنٌ لَهُمْ وَ اللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ[توبه، 103].
ـ بعضى از متعصبان اهل سنت، صلوات بر آل پيامبر را مستقلا جايز نمىدانند؛ يعنى اگر كسى بگويداللهم صل على على امير المؤمنينيااللهم صل على فاطمةاو را منع مىكنند. در حالى كه منع دليل مىخواهد، نه جواز.
قرآن به افراد عادى كه بخشى از مال را دادهاند صلوات پيامبر را جايز مىداند، به اهل بيتى كه همه چيز خود را در راه خدا دادهاند، صلوات جايز نيست.
منبع : توشه تبلیغ حجه الاسلام و المسلمین قرائتی