تاريخ : پنج شنبه 8 اردیبهشت 1390  | 10:48 PM | نویسنده : قاسمعلی

محور : توشه تبلیغ ( وقف و جهاد اقتصادی)

گرد آورنده : نویسنده وبلاگ


1. از خود گذشتگي در امور عام المنفعه
عمويم از حضرت آيت الله العظمى بروجردى(رضوان الله عليه)حكايت مى‏كرد: روزگارى كه در اصفهان درس مى‏خواندم، پدرم ماهى سه تومان به حواله يكى از بازرگانان ثروتمند آن شهر برايم مى‏فرستاد. من چون پيش ازظهر و بعد از ظهر به درس و بحث مشغول بودم، اول ظهر هر ماه براى گرفتن پول نزد آن حاجى مي رفتم و مى‏ديدم وى كاسه گلينى پر از دوغ در پيش نهاد و با تعجب به اومى‏نگريستم كه با اين ثروت هنگفت چرا چنين برخود سخت مى‏گيرد، اما چيزى نمى‏گفتم. سالى يكى از پلهاى بين راه نزديك اصفهان را آب برد (عمويم نام پل را هم گفت، متاسفانه من فراموش كرده‏ام) در آن روزها هزينه ساختن پل را سى هزار تومان تخمين زدند.
طبق معمول تنى چند به دوره افتادند و به سر وقت اين و آن رفتند
و مايوسانه سرى هم به حاجى زدند. حاجى پرسيد: چقدر پول مى‏خواهيد؟ گفتند: سى هزار تومان. پرسيد: چقدر تعهد كرده‏اند؟ گفتند: فلان مبلغ. حاجى گفت: آن تعهدها را رها كنيد، همه هزينه را من عهده دار مى‏شوم.
هر چند اين جوانمردى از چنان شخصى شگفت به نظر مى‏رسيد، ولى شگفتى بيشتر در قسمت بعدى داستان است. مرحوم بروجردى فرموده بودند:
ماه ديگر كه براى گرفتن مقررى نزد آن حاجى رفتم مرا كنار كشيد و گفت: آقا سيد! من مى‏ديدم تو به نان و دوغ خوردن من به تعجب نگاه مى‏كنى، حالا از تو مى‏پرسم: من عمرى برخود سخت بگيرم و بندگان خدا از پول من آسايش بيابند بهتر است، يا خوب بخورم و بپوشم و احيانا اندكى را هم در راه خير بدهم؟

2. مصرف موقوفات طبق نيت واقف
سال ها پيش يكى از دوستانم مى‏گفت: (والعهدة عليه). در دانشگاه (سربن) واقع در فرانسه بخشى است كه در آن هيئت بطليموس و فلسفه ارسطو تدريس مى‏شود و كشيشى تدريس آن را عهده دارد و دو سه تن در درس او حاضر مى‏شوند. كسى از مسئول دانشگاه پرسيده بود، سود اين درسى كه علم، اساس آن را به هم زده چيست؟ گفته بود ما هم متوجه اين نكته هستيم؛
ليكن هزينه اين كلاس از موقوفه تامين مى‏شود. اگر ما آن را به هم برنيم واقف هايى كه مى‏خواهند موقوفه آنان پايدار باشد ديگر بدين كار رغبت نخواهند كرد، چرا كه احتمال مى‏دهندبا موقوفه آنها هم نظير همين كار را بكنند
 

منبع : توشه تبلیغ حجه الاسلام و المسلمین قرائتی



نظرات 0