محور : اقتصاد
 

محمدي تيمور,سلماني محمدرضا
 

طبق مدلهاي رشد درونزا، متغيرهايي همچون نرخ رشد سرمايه و يا نرخ رشد مخارج تحقيق و توسعه مي توانند اثر دائمي بر روي نرخ رشد اقتصادي بگذارند، با اين حال اين فرضيه بسته به فضا و موقعيتي که در آن بررسي مي شود، مي تواند رد يا پذيرفته شود، به همين دليل آزمون آن در اقتصاد ايران نيز مي تواند از اين نظر حائز اهميت باشد.
دراين مقاله اثرات نرخ رشد سرمايه و نرخ رشد مخارج تحقيق و توسعه (R&D) بر نرخ رشد اقتصادي بررسي خواهد شد. در تخمين مدل از بودجه تحقيقاتي دولت به عنوان نماينده نرخ رشد مخارج تحقيق و توسعه استفاده گرديده است.
ابتدا مانايي (Stationary)متغيرها بر اساس آزمون ريشه واحد بررسي مي شود و سپس در قالب نوعي مدل پوياي تک معادله اي، اثرات دائمي نرخ رشد مخارج تحقيق و توسعه (R&D)و نيز نرخ رشد سرمايه بر روي نرخ رشد اقتصادي کشور مورد بررسي قرار مي گيرد و در پايان با استفاده از تکنيک VARميزان و تداوم تأثيرگذاري هر يک از متغيرهاي نرخ رشد مخارج تحقيق و توسعه و همچنين نرخ رشد سرمايه بر رشد اقتصادي مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد.

منيع : مشاهده متن کامل مقاله  در پژوهشنامه اقتصادي- شماره 4 (پياپي 15)  زمستان 1383