محور : اقتصاد
نادران الياس,فولادي معصومه*
 
 مدل هاي تعادلي عمومي (CGE) بطور گسترده، از اواخر دهه 1970 به عنوان مدل هاي تحليل سياستي مورد استفاده قرار گرفته اند. اين مدل ها با توجه به موضوع مورد بررسي و گستردگي دامنه مطالعه موضوع مورد نظر پژوهشگر مي توانند در حيطه يک فعاليت اقتصادي، بخش اقتصادي، منطقه اي کشور و يا جهاني ارايه و محاسبه شوند. مزيت عمده اين مدل ها در عدم وابستگي آنها به وجود داده هاي سري زماني است. از سوي ديگر اين رويکرد به اقتصاددان ها اجازه مي دهد اثرات تغييرات سياستي و يا عوامل برونزا را در چارچوب سيستمي که با تمام بخشهاي اقتصادي و کل جهان مرتبط است، بررسي و تحليل کنند.
در اين مقاله ضمن ارايه يک مدل تعادل عمومي براي ايران، اثر تغيير مخارج دولت بر توليد، اشتغال و درآمد خانوارها با استفاده از مدل مذکور بررسي خواهد شد.
نتايج نشان مي دهد مخارج مصرفي دولت، توليد ناخالص داخلي، اشتغال و درآمد خانوارها را کاهش مي دهد. افزايش مخارج سرمايه اي دولت؛ در بخشهاي خدمات، ساختمان و نفت و گاز نيز افزايش توليد و اشتغال را به همراه خواهد داشت. اما افزايش مخارج سرمايه اي دولت در بخشهاي کشاورزي و صنعت و معدن، موجب کاهش توليد و اشتغال مي شود.
 
كليد واژه: مخارج دولت، مدل هاي تعادل عمومي، اشتغال، درآمد خانوارها، توليد ناخالص داخلي

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع : پژوهشنامه اقتصادي- شماره 3 (پياپي 19)  پاييز 1384