محور : اقتصاد

توكلي احمد*
 * دانشکده علوم اقتصادي و سياسي، دانشگاه شهيد بهشتي
 
 
جهاني شدن امري اجتناب ناپذير و مطلوب است كه با سست ساختن مرزها، جغرافياي اجتماعي را چنان متحول مي سازد كه مسايل داخلي و خارجي به يكديگر گره مي خورد. احساس نياز به نظم و قدرتي جهاني كه از مناسبات عادلانه در جهان يكپارچه دفاع كند، ثمره اين فرايند است. در مقابل، جهاني سازي مديريت آن فرايند است به دست سلطه جهاني غرب. كشورهاي ثروتمند و نهادهاي تجاري، پولي و مالي بين المللي حامي جهاني سازي همواره ادعا كرده اند كه آزادسازي  تجارت و ادغام در اقتصاد جهاني تنها راه رشد و توسعه و زمينه ساز رفاه و رفع فقر و نابرابري است. پژوهشها و شواهد تاريخي، گوياي آن است كه اين دعاوي قابل اثبات نيست. از نظر علمي، مدل مورد استناد غير واقع يبنانه است. از حيث تاريخي، ادعاي حاميان و مديران جهاني سازي ناصادقانه است و از جهت تجربي، در تحقق وعده ها ناكام مي ماند. راه درست نه انكار جهاني شدن؛ بلكه پيوستن به حركت جهاني ضد جهاني سازي ظالمانه و تلاش براي جهاني شدن عادلانه است. در همان حال، بايد با ملاحظه اقتضائات داخلي از مواهب تعامل مثبت با جهان بهره مند شد.

»» برای مشاهده متن کامل مقاله میتوانید به  پژوهشنامه اقتصادي- شماره 2 (پياپي 21)  تابستان 1385 مراجعه نمایید.