محور : اقتصاد ایران

كشاورزحداد غلام رضا,چراغي داوود
 
 ايجاد ظرفيت هاي جديد و بکارگيري پتانسيل هاي موجود توليد منشا تقاضا براي نيروي کار است و در اقتصاد ايران، به دليل محدوديت بازارها، ظرفيت هاي مازاد در بخش هاي مختلف توليد کالاها و خدمات شايع مي باشد. افزايش تقاضاي نهايي و تشکيل سرمايه، بازتابي از تقاضاي داخلي، و خالص صادرات نشان دهنده تقاضاي خارجي براي رشد ستانده و در نتيجه اشتغال است. اين مقاله سعي دارد، با بکارگيري شاخص هاي مختلف در چارچوب جدول داده- ستانده 1375، پتانسيل هاي توليدي و اشتغال زايي اقتصاد ايران را در قالب 24 بخش رتبه بندي نمايد. در رتبه بندي ظرفيت هاي بالقوه ستانده و اشتغال بخش ها، از شاخص هاي پيوند پيشين تقاضاي نهايي، پسين ارزش افزوده و کشش تقاضاي نهايي استفاده مي شود. يافته ها نشان مي دهد که الزاما سياست هاي رشد محور نمي توانند اشتغال زا باشند. زيرا در بسياري از موارد کشش هاي اشتغال کمتر از کشش هاي توليدي تقاضاي نهايي است. در ميان بخش هاي اقتصاد ايران، صنعت توليد مواد غذايي، ساير خدمات، ساختمان هاي مسکوني و زيربنايي، خدمات بازرگاني، ساير محصولات صنعتي، خدمات حمل و نقل جاده اي، مواد سنگ هاي ساختماني و کاني هاي فلزي از جمله بخش هايي هستند که مي توانند در فراهم ساختن فرصت هاي شغلي، کليدي باشند.

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :   پژوهشنامه اقتصادي- شماره 1 (پياپي 24)  بهار 1386