محور : اقتصاد ایران

هيبتي فرشاد,باقرزاده سعيد,شاه نظري محمدرضا
 
  در حاليکه مدل قيمت گذاري داراييهاي سرمايه اي (CAPM) رابطه تعادلي بين ريسک سيستماتيک و نرخ بازده را بيان مي کند، تحقيقات تجربي فراواني بيانگر آن است که ضريب حساسيت به عنوان شاخص ريسک سيستماتيک قدرت تبيين بازده را در دوره هاي بلندمدت از دست داده است و متغيرهايي مانند اندازه، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار و نسبت E/P، جايگزينهاي بهتري براي شاخص ريسک سيستماتيک محسوب مي گردند. در اين مقاله، در گام نخست به منظور مشاهده ترتيب پيش رتبه بندي ضريب حساسيت با ترتيب پس رتبه بندي ضريب حساسيت، پرتفوي دوره زماني تحقيق به دو دوره تقسيم مي گردد؛ بطوريکه دوره اول آزمون به منظور پيش رتبه بندي ضريب حساسيت سالهاي 78-76 (36 ماه) و دوره دوم آزمون، به منظور پس رتبه بندي ضريب حساسيت سالهاي 83-79 (60 ماه) را در بر مي گيرد. در گام بعد و در دوره دوم، آزمون قدرت تبيين ضريب حساسيت و ساير متغيرهاي توضيحي نظير اندازه، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار و نسبت E/P، مورد آزمون قرار مي گيرد. نتايج تحقيق نشان مي دهد، بر اساس مدل سنتي CAPM، ضريب حساسيت، قدرت تبيين ضعيفي دارد و همراه با ساير متغيرها، ضريب حساسيت قدرت تبيين بازده را از دست داده و به عنوان يک متغير اضافي از مدل خارج مي گردد.
 

منيع : برای مشاهده متن کامل مقاله می توانید به پژوهشنامه اقتصادي- شماره 2 (ويژه نامه بازار سرمايه)  بهار 1387 مراجعه نمایید ./