محور : اقتصاد

صباحي احمد,فلاح محمد
 
 مديران و سياستگذاران بخشهاي توليدي و خدماتي همواره در برابر اين سوال که مجموعه تحت نظارت آنها با چه سطحي از کارايي فعاليت مي کند و توليد بالقوه مجموعه امکانات و تجهيزات آنها چه مقدار است، حساس هستند. پاسخهاي معتبر به اين مسايل مي تواند در نوع نگرش و برنامه ريزي آنها تاثير قابل توجهي داشته باشد.
بررسي اجمالي شاخصهاي سطح نفوذ بيمه، تراکم بيمه اي و درصد حق بيمه کشور از کل حق بيمه جهاني حاکي از آن است که تاکنون اين صنعت نتوانسته جايگاه واقعي خود را در اقتصاد کشور کسب نمايد. از سوي ديگر اين صنعت با تهديدهايي مانند پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني و پذيرش توافقنامه هاي تجارت خدمات در ابعاد بين المللي از يکسو و توانايي فعاليت در فضاي رقابتي ميان موسسات بخش دولتي و بخش خصوصي از سوي ديگر، ضرورت توجه موسسات بيمه دولتي و خصوصي را به بهبود کارايي و بهره وري دو چندان کرده است. بر همين اساس در اين تحقيق ضمن معرفي و شناخت روش تحليل پوششي داده ها (DEA) به عنوان يک الگوي برنامه ريزي خطي براي تخمين ظرفيت توليد در بخشهاي توليد کننده خدمات، عملکرد شرکتهاي بيمه در سال 1385 به لحاظ کارايي فني مورد بررسي قرار مي گيرد.
 
كليد واژه: بهره وري، ظرفيت توليد، صنعت بيمه، توليد بالقوه، تحليل پوششي داده ها (DEA)، بازده ثابت نسبت به مقياس (CRS)، بازده متغير نسبت به مقياس (VRS)

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :  پژوهشنامه اقتصادي- شماره 1 (پياپي 32)  بهار 1388