محور : اقتصاد ایران
 
عسگري منوچهر,توفيقي حميد
 
 هدف از اين تحقيق تعيين نرخ واقعي تعادلي ارز، ناميزاني نرخ ارز و بررسي تاثير ناميزاني نرخ واقعي آن بر رشد اقتصادي است. با توجه به معرفي ادبيات جديد نرخ ارز در اواخر دهه 80 ميلادي، و همچنين مدل هاي اقتصادسنجي ارايه شده در دهه هاي اخير، مدلي كه در اين مقاله معرفي شده،‌ مدل پايه اي ادواردز است كه با توجه به شرايط و ويژگيهاي كشور تغييرات مناسب در آن اضافه شده است. متغيرهاي مورد استفاده در اين تحقيق براي تعيين نرخ واقعي ارز عبارتند از: نسبت هزينه هاي مصرفي دولت به توليد ناخالص ملي،‌ نسبت تشكيل سرمايه به توليد ناخالص ملي، حساب سرمايه، نسبت درآمد نفت و گاز به توليد ناخالص ملي،‌ مازاد رشد عرضه پول نسبت به رشد توليد ناخالص ملي، درصد تفاوت ميان نرخ ارز بازار مولوي و بازار رسمي، دوره زماني مورد بررسي در اين تحقيق از سال 1338 تا 1386 است. در اين مقاله از آزمون همگرايي يوهانسون يوسيليوس به منظور برآورد رابطه نرخ تعادلي بلندمدت ارز استفاده شده است. پس از محاسبه نرخ واقعي تعادلي ارز، از رابطه بلندمدت برآورد شده ناميزاني به صورت درصد تفاوت ميان نرخ واقعي ارز و نرخ واقعي تعادلي ارز برآورد شده، محاسبه گرديد. از آنجايي كه در بيشترين سالها نرخ ارز در كشور بيش از حد ارزشگذاري شده و به عبارتي ناميزاني منفي بود، مطابق انتظار با قرار گرفتن آن در مدل رشد، تاثير منفي بر رشد اقتصادي داشته است.
 
كليد واژه: ايران، رشد اقتصادي، نرخ ارز، ناميزاني نرخ ارز،‌ نرخ واقعي ارز، نرخ تعادلي ارز، آزمون اقتصادي، مدل اقتصادسنجي

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع : پژوهشنامه اقتصادي- شماره 2 (پياپي 33)  تابستان 1388