محور : اقتصاد ایران

پيرايي خسرو,شهسوار محمدرضا
 
 استان فارس با دارا بودن حدود 6.5 درصد از کل جمعيت کشور و وسعت جغرافيايي قابل توجه و امکانات و قابليتهاي مناسب اقتصادي- اجتماعي همواره با کاستيها و محروميتهايي روبرو بوده است. بنابراين آگاهي از وضعيت فقر در مناطق شهري و روستايي استان مي تواند زمينه ساز مناسبي به منظور سياستگذاريهاي کوتاه مدت و بلند مدت در امر توسعه استان باشد. با در نظر گرفتند اين موضوع در مطالعه حاضر، وضعيت فقر در مناطق شهري و روستايي استان فارس طي سالهاي 1374-86 بررسي شده است. بدين منظور پس از ارايه تعاريف فقر و انواع آن و مروري بر مطالعات صورت گرفته، خط فقر مطلق بر مبناي 50 درصد ميانه مخارج خانوارها تعيين شده و سپس شاخصهاي فقر مانند نسبت سرشمار، نسبت شکاف درآمدي، شدت فقر، شاخص سن و کاکواني معرفي و براي مناطق شهري و روستايي استان محاسبه شده است. نتايج محاسبه اين شاخصها نشان مي دهد که ميزان خط فقر مطلق سالانه خانوارها در مناطق شهري بيشتر از مناطق روستايي بوده و روند شاخصهاي فقر در مناطق شهري و روستايي نشان دهنده روند نزولي فقر در اين مناطق طي دوره مورد بررسي است.
 
كليد واژه: استان فارس، وضعيت اقتصادي، فقر، خط فقر، مناطق شهري و روستايي، شاخص فقر فاستر، گرير و توربک

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع : پژوهشنامه اقتصادي- شماره 3 (پياپي 34)  پاييز 1388