محور : اقتصاد ایران

عرب مازار عباس,موسوي سيديحيي
 
بر اساس تعريف، كارايي از تقسيم ستانده هاي يك بنگاه بر نهاده هاي مورد استفاده آن بدست مي آيد كه براي محاسبه آن، دو روش كلي پارامتري و غيرپارامتري وجود دارد. در روش غير پارامتري كه اساس محاسبات اين مقاله است؛ با استفاده از بهينه سازي رياضي، كارايي، مورد ارزيابي قرار مي گيرد. در اين مطالعه ادارات كل امور مالياتي هر استان به عنوان يك واحد تصميم گيرنده قلمداد شده كه داراي چندين نهاده و ستانده است. با توجه به آمار نهاده ها و ستانده هاي در اختيار ادارات كل امور مالياتي استانها، به ارزيابي كارايي اين ادارات كل  پرداخته شده است. براي مقايسه كارايي، استانهاي كشور در دو بخش «بر اساس درجه توسعه يافتگي» و «مشاركت در پرداخت ماليات» طبقه بندي شده اند. بررسي انجام شده در مورد تعيين كارايي ادارات كل امور مالياتي استانها با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها (DEA)، حاكي از آن است كه بطور متوسط طي دو سال 1384 و 1385، كوشش مالياتي كل كشور معادل 79.5 درصد بوده است. همچنين بر اساس درجه توسعه يافتگي، ميانگين كارايي استانهاي توسعه يافته معادل %73 و كارايي استانهاي كمتر توسعه يافته معادل %89.5، و بر اساس مشاركت در پرداخت ماليات، ميانگين كارايي استانهايي كه سهم آنها بيشتر از 0.5 درصد از كل ماليات وصولي كشور است؛ در حدود %76.7 و استانهايي كه سهم آنها كمتر از 0.5 درصد از كل ماليات وصولي كشور است، معادل %80 بوده است.
 
كليد واژه: ايران، ادارات امور مالياتي استانها، تحليل پوششي داده ها (DEA)، ظرفيت مالياتي

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :  پژوهشنامه اقتصادي- شماره 2 (پياپي 37)  تابستان 1389