محور : اقتصاد ایران

مهدوي ابوالقاسم,نادريان محمدامين
 
بررسي رابطه عليت بين سرمايه انساني و رشد اقتصادي در کشورهاي مختلف مي تواند بيانگر اين موضوع باشد که آيا سرمايه انساني در يک کشور به عنوان يک کالاي مصرفي و بدون تاثير بر رشد اقتصادي محسوب مي شود يا به عنوان يک کالاي سرمايه اي محسوب شده و داراي تاثير معناداري بر رشد اقتصادي است. اين مساله در کشورهاي داراي فراواني منابع و بويژه کشورهاي نفت خيز از اهميت بيشتري برخوردار است و مطالعات نشان دهنده وجود نگاه مصرفي به سرمايه انساني در اين کشورهاست.
در اين مقاله تلاش شده تا با استفاده از روش تصحيح خطاي برداري به آزمون عليت گرنجري کوتاه مدت و بلندمدت بين سرمايه انساني و رشد توليد ناخالص داخلي با نفت و بدون نفت در ايران در دوره سالهاي 1380-1340پرداخته شود. نتايج نشان مي دهد که يک رابطه دو طرفه بين سرمايه انساني و رشد اقتصادي بدون نفت در کوتاه مدت و بلندمدت برقرار است و به بيان ديگر سرمايه انساني در کوتاه مدت و بلندمدت به عنوان يک کالاي سرمايه اي در اين بخش بوده است. اين در حالي است که رابطه کوتاه مدتي بين رشد اقتصادي و سرمايه  انساني مشاهده نمي شود؛ اما اين رابطه در بلندمدت به صورت دو طرفه برقرار است. به بيان ديگر سرمايه انساني براي کل اقتصاد در کوتاه مدت کالايي مصرفي و در بلندمدت به کالايي سرمايه اي تبديل  مي شود.
 
كليد واژه: ايران، سرمايه انساني، رشد اقتصادي، الگوي رشد اقتصادي، آزمون عليت گرنجري، رشد اقتصادي بدون نفت، تصحيح خطاي برداري

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :  پژوهشنامه اقتصادي- شماره 3 (پياپي 38)  پاييز 1389