محور : اقتصاد ایران

اسلامي بيدگلي غلام رضا,طهراني اشرف
 
 تئوري اعتماد بيش از حد يکي از نظريه هاي مطرح شده در زمينه مالي رفتاري است که براي توضيح بخشي از رفتار سرمايه گذاران و نيز بازارهايي که با تئوري هاي سنتي مالي ناسازگار مي باشند، بکار مي رود. بطور خلاصه، بر اساس اين تئوري هرچقدر درجه اعتماد سرمايه گذاران بالاتر باشد، حجم مبادلات آنها بيشتر است.
تحقيق حاضر، بمنظور آزمون تئوري فوق در بورس و اوراق بهادار تهران در سال 1385 طراحي شده است. در اين مطالعه، درجه اعتماد بيش از حد سرمايه گذاران با معيارهاي تخمين نادرست دقت اطلاعات، اثر بهتر از متوسط و توهم کنترل سنجيده شده و حجم مبادلات نيز به دو معيار ميزان سرمايه گذاري و تعداد مبادلات شکسته شده است. در فرضيات اهم تحقيق، رابطه کل حجم مبادلات با سه معيار اعتماد بيش از حد، مورد آزمون قرار گرفت و هر سه فرضيه کلي در سطح اطمينان 95 درصد تاييد شد. در فرضيات اخص گروه A رابطه معناداري بين ميزان سرمايه گذاري و متغيرهاي اعتماد بيش از حد بررسي و اين نتيجه حاصل شد که بين ميزان سرمايه گذاري و معيارهاي اثر بهتر از متوسط و توهم کنترل رابطه معناداري وجود ندارد. در فرضيات اخص گروه B رابطه معناداري بين تعداد مبادلات و متغيرهاي اعتماد بيش از حد بررسي شد که در سطح اطمينان 99 درصد، تمامي فرضيات اخص گروه B تاييد شد.
در اين تحقيق، معناداري رابطه رگرسيوني بين حجم مبادلات با متغيرهاي اعتماد بيش از حد نيز مورد آزمون قرار گرفته و تاييد شد. يافته ها بيانگر ارتباط ضعيف بين اين متغيرها است. همچنين تاثير سن، تحصيلات، و سابقه حضور در بورس برسطح متغيرهاي اعتماد بيش از حد و حجم مبادلات، مورد تحقيق واقع شده است.
 
كليد واژه: ايران، بورس اوراق بهادار تهران، سرمايه گذاران انفرادي، تئوري اعتماد بيش از حد، تخمين نادرست دقت اطلاعات، اثر بهتر از متوسط، توهم کنترل

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :   پژوهشنامه اقتصادي- شماره 4 (پياپي 39)  زمستان 1389