محور : اقتصاد ایران

نفر نصرت اله*
 * دانشگاه علمي طباطبايي
 
هدف از نگارش اين مقاله، تخمين تابع توليد به منظور محاسبه بازده به مقياس و تحولات فني توليد براي سالهاي 1372-1350، با استفاده از آمار سري زماني – مقطعي است. براي اين منظور از دو مدل روند زماني مجرد و متعدد استفاده مي شود. که به نحو واضح و آشکار بيان کننده تحولات فني توليد هستند، سپس هر دو مدل با توجه به فروض ثابت و متغير به مقياس تخمين زده مي شود. تابع توليد ترانس لوگ که يک حالت کلي و عمومي است و از محدوديت کمتري نسبت به توابع ديگر برخوردار است، استفاده شده است.

در طراحي مدل، از مال آثار تصادفي استفاده شده و فرض مي شود که در مدل مذکور واريانس ناهمساني بين بخش هاي مختلف و همچنين خود همبستگي در جملات اخلال مدل وجود دارد. روش تخمين GLS است. نتايج تخمين گواه روند زماني متفاوتي در تحولات فني توليد است. مدل STT يک روند صعودي بسيار کند را در بهبود تکنولوژي در اين روند براي سال 1357 است. همچنين نتايج نشان دهنده بازدهي کاهنده به مقياس در صنعت ايران است.
 

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع : پژوهشهاي اقتصادي- شماره 1  بهار 1380