محور : اقتصاد ایران
بامني مقدم محمد*
* گروه آمار دانشگاه علامه طباطبایی
در اقتصاد امروز جهان، ارسال محصولات و فرآيندهايي (سامانه هايي) با کيفيت بالا و هزينه واحد ساخت پايين به عنوان مرز ادامه حيات شرکت ها مطرح است. به همين منظور، اغلب شرکت هاي برجسته و آگاه در جهان براي رقابت در هزينه و عملکرد، فعاليت هاي خود را در بهينه سازي سامانه ها و به خصوص در بخش طراح متمرکز کرده اند. اين به آن معنا است که بهبود کيفيت (يعني کاهش هزينه هاي به کارگيري يا عملياتي که يکي از دو مولفه هاي اصلي هزينه کل يک محصول به حساب مي آيد) و يا کاهش هزيه واحد ساخت سامانه را نمي توان از طريق روش هاي کنشي اي مانند بازرسي محصول به طور اقتصادي به دست آورد؛ بلکه روش هاي کنشي مانند يک فلسفه جديد، فناوري جديد، و ابزار آماري پيشرفته بايد ابداع نمود تا آنها بتوانند کيفيت بالا را با هزينه پايين در طراحي ها ايجاد کنند. به کارگيري اين نگرش ها و ابزارها زماني مي تواند در صنايع ايران مفيد واقع شود که با شناخت ساختار بخش هاي صنعتي کشور، جايگاه و امکان به کارگيري آنها کاملا مشخص شده باشد. براي تشريج نقطه نظرات فوق، از تعريف مفهوم بهينه سازي عملکردي سامانه ها شروع کرديم و براي اين منظور، نخست به تعريف يک الگو کلي از سامانه مي پردازيم و به منظور درک بهتر از تعريف سامانه، آن را از طريق تعريف يک فرآيند ارايه مي دهيم ...
»» مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf ««
منبع : پژوهشهاي اقتصادي- شماره 3 زمستان 1380
