محور : شهید مطهری و اقتصاد
ما زاهدى هستیم كه همیشه از قدرت اقتصادى، از ثروت دورى گزیده ایم، یعنى ضعف را انتخاب كرده ایم. مردمى كه پول و ثروت نداشته باشند، مسلّم است كارى را كه از اقتصاد ساخته است نمى توانند انجام بدهند و باید دست دریوزگى پیش دیگران دراز كنند. از ناحیه ی روحى هم اتفاقاً ضعیف هستیم. چون وقتى ما خودمان را به این ترتیب تربیت كردیم كه به وسیله ی دور نگه داشتن خود از مال دنیا به خیال خودمان زاهد شدیم، یك روز كه دنیا به همان زاهدها روى مى آورد مى بینیم اختیار از كفَش بیرون رفت. مى بینیم نه از ناحیه ی روحى قوى هستیم نه از ناحیه ی اقتصادى.
پس زهد در اسلام قوّت و قدرت روحى است. با این قوّت و قدرت روحى، مال و ثروت دنیا كه قدرت دیگرى است نه تنها به شما صدمه نمى زند بلكه در خدمت شما قرار مى گیرد.
عده اى كه آمده بودند و به امام صادق علیه السلام اعتراض مى كردند، فلسفه ی زهد را نفهمیده بودند، شنیده بودند علىّ بن ابى طالب علیه السلام در زمان خودش زاهد بوده و خیال مى كردند كه على علیه السلام طرفدار این بوده كه انسان باید در همه ی شرایط با لباس مندرس زندگى كند و نان جو بخورد، اما این نان جو خوردن فلسفه اش چیست، نفهمیده بودند. امام صادق علیه السلام بود كه براى اینها تشریح مى كرد تا فلسفه اش را بفهمند. على علیه السلام چرا زاهد بود؟ براى اینكه مى خواست انسان باشد. على علیه السلام زاهدى نبود كه یك گوشه افتاده باشد و اسم انزوا را زهد بگذارد.
منبع : پایگاه جامع شهید مطهری