محور : شهید مطهری و اقتصاد
1. مال از نظر اخلاقى. آیا فقر مالى اخلاقاً عیب است مانند فقر علمى و فقر تواضع و فقر مروّت و امثالها؟ البته نه. آیا ثروت عیب است مانند تكبر و خودپرستى و امثال اینها؟ البته نه.
2. حرص یعنى چه؟ آیا حرص دنبال مال رفتن است كه نقطه ی مقابل ترك مال باشد؟ یا حرص این است كه مال را براى مال بخواهد و طالب انباشتن و اضافه كردن به خود و بر تعلّقات و علایق و بار اضافه كردن باشد كه نقطه ی مقابل این است [كه ] مال وسیله باشد، وسیله ی تولید و تسهیل و سلامت و امنیت و عدالت و آزادى و قوّت و علم و ایمان. اگر به نحو اول تفسیر كنیم باید [گفت ] مخالفت اسلام با مال اندوزى طرفدارى از فلسفه ی افقار است كه كلبیان یونانى طرفدار آن بودند و مال را مطلقاً وبال مى دانستند، و حال آنكه قرآن مال را «خیر» اطلاق كرده است. پس مسئله ی اقتصاد و پى ریزى اجتماع غنى و ثروتمند و مستغنى غیر از مسئله ی حرص است.
3. احترام حقوق مالى در اسلام و اصل عدل و جنبه ی قضایى و جزایى و معنوى مطلب 4. جلوگیرى از اسراف و تضییع مال 5. مالكیت اختصاصى و اشتراكى از نظر اسلام و مبناى آن و اینكه مال وسیله است و در درجه ی اول مال از آنِ خداست و مردم عیال خدا هستند.
6. چیزهایى كه پیغمبر فرمود: الناس فیه شرع هواء. 7. حقى كه مال بر انسان دارد و در مقابل، حق انسان بر مال 8. فلسفه ی اینكه در ادبیات ما مال وبال شناخته شده عدم امنیت بوده. رجوع شود به ورقه ی مال- فقر و غنا و امنیت و ناامنى.
9. عطف به نمره ی 1: آیا از نظر اسلام مال و یا فقر عیب ذاتى و نفسانى است همان طور كه جهالت و حسد و كبر و بخل و جبن عیب است؟
منبع : پایگاه جامع شهید مطهری