محور : اقتصاد ایران
عباسي نژاد حسين,ياري حميد
امروزه مسكن تنها مفهوم يك سرپناه را ندارد، بلكه يك كالاي اقتصادي و سياسي نيز محسوب مي گردد. علاوه بر اينكه مسكن مهمترين دارايي خانواده به حساب مي آيد كه دارندگان آن به منظور عدم پذيرش ريسك هاي بالاتر در ساير بازارهاي مالي به نگهداري از آن مبادرت مي ورزند، كالايي اساسي و بدون جانشين است، و لذا بررسي بازار آن بسيار حايز اهميت است. اما اين بخش طي دهه هاي اخير، با دوره هاي ركود و رونق تورمي و افزايش بي رويه قيمت ها مواجه بوده است. تورم ناشي از افزايش نامناسب نقدينگي كه به سبب استفاده بيشتر از دلارهاي نفتي ظهور مي كند، شايد در اقلام تجاري و مصرفي به وسيله اهرم هاي مختلفي همچون واردات قابل كنترل باشد، اما در كالاهاي غيرمنقول، همچون زمين و ساختمان، قابل كنترل نيست و باعث ايجاد نوسانات شديد و پيش بيني نشده در اين بخش حياتي مي گردد. در اين مقاله، به عوامل تاثيرگذار بر بخش مسكن، با تاكيد بر ارتباط شوكهاي نفتي و رشد قيمت مسكن، پرداخته شد و نتايج حاكي از آن بود كه در طي سالهاي 1352-84 اثر متغيرهاي نرخ رشد جمعيت، نرخ رشد نقدينگي، نرخ رشد تسهيلات پرداختي بانك مسكن و شوكهاي مثبت و منفي نفتي بر رشد قيمت مسكن، معني دار و موافق تئوري و تاثير نرخ تورم بر رشد قيمت مسكن در دوره مورد بررسي بي معني بوده است.
كليد واژه: شوكهاي نفتي، مسكن، بيماري هلندي، عدم تقارن
:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf ::
منيع : پژوهشهاي اقتصادي- شماره 1 بهار 1388
