محور : اقتصاد ایران

 نصرالهي خديجه,صمدي سعيد,نجيبي اشكذري محمدعلي
 
 دولت با اجراي سياست هاي تعديل اقتصادي و برنامه خصوص سازي در ايران گامي در جهت گسترش بورس اوراق بهادار برداشته و با راه اندازي مجدد اين بازار در سال 1368 به تلاش براي گسترش آن پرداخته است. از آنجا كه بازار بورس اوراق بهادار، اصلي ترين نهاد بازار سرمايه به حساب مي آيد، گسترش اين بازار مي تواند به افزايش كارآيي بازارهاي مالي و از جمله بازار پول منجر شود. بنابراين، بررسي جنبه هاي مختلف اثرات گسترش آن ضرورتي اجتناب ناپذير به نظر مي رسد.
بازدهي اوارق سهام مي تواند به عنوان هزينه فرصت نگهداري پول در نظر گرفته شود اما از طرف ديگر فراريت اين بازدهي مي تواند بر تصميم گيري هاي عوامل بازار، نقش تعيين كننده داشته باشد. بنابراين، يكي از عواملي كه در ايران مي تواند منجر به بي ثباتي تقاضا پول شود، وضعيت كنوني بازار سهام است. از اين رو، اهداف اصلي انجام اين تحقيق، تعيين ميزان اثر فراريت بازار سهام بر تقاضا براي پول در ايران است.
بر مبناي آزمون هاي به عمل آمده در اين تحقيق،‌ معادلات تقاضا و سرعت گردش پول بر اساس تعريف محدود پول در ايران، داراي روابط همجمعي و تعادلي بلندمدت مي باشند. و بر اساس روابط تجربي برآورد شده، تقاضاي پول در ايران تحت تاثير درآمد ملي، نرخ ارز، نرخ تورم و شاخص ريسك بازار سهام است.
با توجه به ملاحظات مربوط به ريسك، علي رغم اينكه ضرايب مذكور با مباني نظري همخواني دارد اما داراي آماره هاي معني داري نيستند كه مي تواند نشان از عدم توسعه يافتگي بازارهاي مالي در ايران باشد، لذا اقدامات مربوط به گسترش اين نوع نهادها بايد تسريع گردد. همچنين تنها تعريف محدود پول به عنوان هدف مياني براي سياست هاي اقتصادي قابل كاربرد و داراي روابط تعادلي مي باشد.
 
كليد واژه: فراريت، تقاضاي پول، بازار سهام، بازار پول
 
 

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::
 

منيع :   پژوهشهاي اقتصادي- شماره 2  تابستان 1388