محور : اقتصاد ایران
كميجاني اكبر,نظري روح اله
 
 جهان در حال دگرگوني است و همسو با آن آرا و نقطه نظرها درباره نقش دولت ها در توسعه اقتصادي و اجتماعي در حال دگرگون شدن است. بسياري از پژوهشگران در تلاش اند که اثر مخارج دولت را بر رشد اقتصادي آزمون کنند.
متاسفانه، براي تبيين اين هدف، اغلب آنها از مدل هاي آماري خاص يا عمدتا از مدل راتي رام (1986) که تابع توليدي با محدوديت آماري داشت، استفاده مي کردند. اين مقاله با اهدافي از جمله جايگزين کردن يک چارچوب نظري بر اساس تابع تقاضاي قراردادي ارکين بايرام (1990) و با استفاده از داده هاي سري زماني دوره 84-1353 به تبيين تاثير اندازه دولت بر رشد اقتصادي در ايران مي پردازد.
نتايج به دست آمده از اين مقاله با استفاده از يک الگوي خود رگرسيون برداري (VAR) حاکي است که اثر مخارج دولت بر رشد اقتصادي مثبت برآورد شد که با مباني نظري اقتصاد کينزي که در اين مقاله ملاک عمل قرار گرفته و همچنين با نتايج اکثر مطالعات مشابه سازگار است.
 
كليد واژه: خود رگرسيون برداري، رشد اقتصادي، مخارج دولت

 

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::
 

 منيع :   پژوهشهاي اقتصادي- شماره 3  پاييز 1388