محور : اقتصاد ایران
دژپسند فرهاد,گودرزي حسين
 
 از ديرباز رابطه بين اندازه دولت و رشد اقتصادي مورد توجه اقتصاددانان بوده و ديدگاه ها و نظرات متفاوتي در چهار دهه اخير در اين خصوص مطرح شده است. در ايران نيز با توجه به اهميت اين موضوع مطالعات مختلفي در اين زمينه صورت گرفته است. در اين پژوهش، با توجه به وابستگي هزينه هاي دولت در ايران به منابع حاصل از درآمد نفت، رابطه بين اندازه دولت و رشد اقتصادي را با استفاده از روش آرمي مورد بررسي قرار مي دهيم. براي برآورد منحني آرمي از يک تابع توليد دوبخشي و روش برآورد آستانه اي هانسن استفاده مي كنيم. اثر اندازه دولت بر رشد اقتصادي با پنج معيار متفاوت شامل کل مخارج دولت بر GDP، مخارج سرمايه گذاري دولت بر GDP، مخارج مصرفي دولت بر GDP، مخارج تامين شده دولت از طريق نفت بر GDP و مخارج تامين شده دولت از طريق ماليات بر GDP، مورد بررسي قرار مي دهيم. وجود اثر آستانه اي در تمام موارد بجز نسبت ماليات بر GDP تاييد شده و در تمام موارد مشاهده مي شود. با افزايش اندازه دولت تا نقطه آستانه، رشد اقتصادي افزايش مي يابد و پس از آن، افزايش اندازه دولت، رشد اقتصادي را کاهش مي دهد. نتايج برآورد مدل نشان مي دهد که وقتي اندازه دولت بين 23 تا 30 درصد است مخارج دولت بيشترين تاثير را بر رشد اقتصادي دارد.
 
كليد واژه: اندازه دولت، رشد اقتصادي، منحني آرمي
 

:: مشاهده متن کامل مقاله در قالب فرمت pdf  ::

منيع :   پژوهشهاي اقتصادي ايران- شماره 42  بهار 1389