اختصاصی بصیرت/

گروه ترجمه - خبرگزاري آسوشيتدپرس 28 فوريه 2012 (9 اسفند) در مقاله‌اي به فضاي سياسي انتخابات مجلس شوراي اسلامي پرداخت و نوشت: تندروهاي ايران تاکنون توانسته‌اند بر مخالفت‌‌هاي پس از انتخابات رياست جمهوري 2009 فائق آيند، حال آن‌ها در ميان خود با رقابت و تنش جدي رو به رو شده‌اند. فضاي سياسي قبل از برگزاري انتخابات پارلماني پرهياهوست. انتخابات روز جمعه آزموني براي طيف‌‌هاي رقيب در ميان جريان اصول‌گراهاست. در واقع، آن‌ها وارد نبرد قدرت شده‌اند. نتيجه اين انتخابات مطمئنا فراتر از نوع چينش نمايندگان است. از بسياري جهات، ممکن است اين انتخابات تعيين کند که آيا احمدي‌نژاد به لحاظ سياسي مي‌تواند در انتخابات رياست جمهوري سال آينده براي جانشيني فرد مورد نظر خود اعمال نفوذ کند يا خير؟

در ادامه مقاله آمده است: سلمان شيخ، مدير مرکز «بروکينگز» در دوحه مي‌گويد: «اين انتخابات سنجش قدرت‌ گروه‌هايي است که پس از سرکوب‌‌هاي انتخاباتي 2009 به فعاليت سياسي ادامه دادند... اصلاح‌طلبان خارج از صحنه هستند. احمدي‌نژاد تحت فشار و حمله انتقادي قرار دارد. پرسش اين است که آيا او مي‌تواند از اين شرايط با قدرت خارج شود؟» در سطحي گسترده تر، کشمکش سياسي درون اصول‌گرايان بسيار پرهياهو بوده؛ اما تغييرات بنيادين در نحوه اداره کشور به وجود نياورده است. تسلط رهبر ايران و حاميانش بر قدرت همچنان باثبات است. آن‌ها تمام سياست‌ها و انتصاب‌‌هاي کليدي از جمله در حوزه دفاعي و هسته‌اي را کنترل مي‌کنند و در عين‌حال، بررسي دقيق نامزدهاي پارلماني و رياست جمهوري زير نظر آن‌هاست. به مقامات منتخب تا حدي اختيار عمل داده مي‌شود.

در پايان مقاله آمده است: اما اختلافات سياسي به تنش‌‌هاي داخلي اشاره دارد که مي‌تواند به مسائل حساس مانند مسير برنامه هسته‌اي يا تلاش‌‌هاي احتمالي در سطح ديپلماتيک با آمريکا، سرايت کند. در واقع، مي‌توان گفت انتخابات پارلماني يک همه‌پرسي براي سنجش طيف‌بندي‌ها و دشمني‌هاست. طيف جديدي از ائتلاف محافظه‌کاران ظهور کرده‌اند که همگي دستورکار مشابه ضداصلاح‌طلبي دارند؛ اما در مورد مسائل سياسي داخلي اختلاف نظر دارند. به نظر مي‌رسد گروه موسوم به جبهه متحد که نزديک به رهبر ايران است، بيشترين بخت را براي پيروزي در انتخابات روز جمعه دارد.

اخبار و تحليل‌ها: نبود اطلاعات دقيق از مسائل ايران، اين خبرگزاري را واداشت تا با عبارت و واژگان تند و غليظ، فضاي کلي و آشکار انتخابات را توصيف کند؛ اما چاشني اختلاف‌افکني و بزرگ‌نمايي به‌عنوان يک اصل در رسانه‌‌هاي دشمن در اين توصيف کاملاً مشهود است.