هر فرد باید خودش را موظف بداند به اینکه این کاری که الآن این کار جزئی که پشت میز نشسته به او محوّل است، این کاری که به او محوّل است، روی عدالت عمل بکند؛ منتظر نشود که وزیر، عادل بشود. وزیر، عادل بشود یا عادل نباشد، شما باید عادل باشید.
[بگوید] وظیفه انسانیم این است؛ وظیفۀ اسلامیم این است که حالا که متکفل یک امری شدم و یک دسته‏ای به من محتاج‏اند که کارهایشان را راه بیندازم، کارها را تعویق نیندازم، همان قدری که می‏توانم، به هر ترتیبی که جریان دارد جریان بدهم، با رفاقت، جلو و عقب انجام ندهم، خلاف عدالت نکنم، اگر جلو و عقب انجام بدهم این همان کارهای طاغوت است، طاغوت در یک چیزِ کم،
جمهوری اسلامی معنایش این است که عدالت باشد، عدالت این است که این آدمی که الآن احتیاج به من دارد، از خارج آمده الآن، از راه دور آمده، به این اداره احتیاج دارد، زود رسیدگی بشود به احتیاج این. این طور نباشد که یک کسی که آشنای ما هست، جلو کارش را انجام بدهیم، یک کسی که خیر، غریبه هست، عقبتر انجام بدهیم و هکذا
مقصد انبیا، استقرار نظام عادلانه- قم - 17/04/1358

-----

انبیا بودند، اولیای خدا بودند که این جور بودند، برای او بوده هر چه کار کردند، نه این است که برای حکومت بوده است یا برای چی بوده. می‏رفتند دنبال حکومت برای اینکه‏از دست جائرین بگیرند، فشار می‏آوردند که از دست جائرین بگیرند، لکن نه از دست جائرین بگیرند که خودشان حاکم باشند، از دست جائرین می‏برند که عدالت الهی را اجرا بکنند. این کار، کار انبیا بوده، عدالت الهی را می‏خواستند ایجاد کنند للّه‏ تعالی
دانشگاه و انقلاب فرهنگی- تهران، جماران

---

در اینجا پاسداری این است که؛ این حکومت، حکومت «عدل» باشد، و «پاسداری از عدالت» باشد. پاسداری از عدالت این است که؛ پاسدار خودش موصوف به عدالت باشد تا بتواند پاسداری از عدالت کند
عدالت اسلامی از خود انسان شروع می‏شود تا همه جا: عدالت در خود انسان، عدالت با رفیق، عدالت با همسایه، عدالت با هم محله، عدالت با همشهری، عدالت با هم استانی، عدالت با هم مملکتی، عدالت با همسایه‏های کشورهایی که با ما هستند، عدالت با همۀ بشر، اگر این معنا حاصل نشود، نه حکومت اسلامی است، نه پاسدارش پاسدار اسلام..
پرسنل کمیتۀ انقلاب اسلامی منطقۀ دوازده تهران- 06/04/1358 – قم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هر یک از انبیا که آمدند، برای اجرای عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که اجرای عدالت را در همۀ عالم بکنند لکن موفق نشدند.
... نه آن هم این عدالتی که مردم عادی می‏فهمند که فقط قضیۀ عدالت در زمین برای رفاه مردم باشد بلکه عدالت در تمام مراتب انسانیت. انسان اگر هر انحرافی پیدا کند، انحراف عملی، انحراف روحی، انحراف عقلی، برگرداندن این انحرافات را به معنای خودش؛ این ایجاد عدالت است در انسان.
استقرار عدالت حقیقی در زمان مهدی موعود (عج) – جماران - 07/04/1359